Дзмітрый Гардон (злева) і Аляксей Арастовіч. Скрын відэа gordonua.com

Дзмітрый Гардон (злева) і Аляксей Арастовіч. Скрын відэа gordonua.com

На пачатку вайны Украіна вымушана была дэманстраваць гатоўнасць да перамоў з Расіяй аб спыненні ваенных дзенняў, бо гэта было неабходна яе заходнім партнёрам, кажа Арастовіч. Ён адзначае, што ўкраінцы ў тыя перамовы не верылі.

«Але я цудоўна разумеў, што многія сілы на Захадзе і ў свеце марылі, каб гэтыя перамовы былі. Ім патрэбны быў перыяд кансультацый, каб угаварыць сваіх скептыкаў. Нашаму прэзідэнту і ўраду трэба было прадэманстраваць, што мы адэкватныя людзі і мы гатовыя гаварыць», — кажа Арастовіч.

Па яго словах, у сакавіку фінансавая і вайсковая падтрымка Захадам і ўсім светам Украіны была абсалютна не відавочная. У красавіку ўкраінская армія не мела ўжо патронаў. 

«А ў гэты час партнёры, якія былі за нас, пераадольвалі найцяжэйшае супраціўленне апазіцыі, прарасійскіх сіл, проста скептыкаў у сябе ў парламентах, у сваіх палітычных элітах. І гэтыя перамовы былі неабходныя», — гаворыць далей Арастовіч.

Палітык кажа, што перамовы ўвечары 24 лютага першым прапанаваў расійскі бок.

«Нам сказалі: прадэманструйце адэкватнасць. Тады лозунгі «Вайна да апошняга ўкраінца», «Пераможам Расію», як цяпер, абсалютна не ўспрымаліся ў свеце. Скептыцызм быў заўважны ў кожным тэлефанаванні, у кожнай кансультацыі, у кожным запыце журналістаў. Дапамога была далёка не відавочнай», — расказвае Арастовіч.

«Калі ж мы прадэманстравалі гэту прытомнасць, то ўсе зразумелі, што кіраўніцтва Украіны адэкватнае і можа прымаць адэкватныя рашэнні, значыць з ім можна наладжваць нармальнае ўзаемадзеянне», — працягвае ён.

Арастовіч кажа, што Крэмль з усіх сіл намагаўся стварыць у свеце ўражанне, што ўкраінская ўлада не здольная да самакіравання. Трэба было даказаць адваротнае.

«Вы ж ведаеце, як сучасны свет створаны: ён абавязкова кажа пра мір і перамовы.

Нават калі вас забіваюць, дзяцей, па 150 ракет за дзень сыплецца на галовы — усё адно мір і перамовы. Мы паказалі, што гатовыя да міру і перамоў. Але ў гэты час баі не перапынялі ні на секунду», — згадвае Арастовіч.

Расія чакала ў сакавіку падпісання Украінай поўнай капітуляцыі. Паводле плана агрэсара, даводзіць Арастовіч, Данбас і Крым афіцыйна адыходзілі Расіі, Украіна адмаўлялася ад намераў уступлення ў НАТА і Еўрасаюз, праводзілася раззбраенне і выбары праз месяц ці два.

«Мы ім рагаталі ў твар і казалі, што яны вар’яты і паступова адбівалі тыя [патрабаванні]. На Стамбульскай сустрэчы ад патрабаванняў практычна нічога не засталося. Яны ўжо былі такімі зайкамі. І нічога не хацелі — ні рускай мовы, ні царквы, ні астатняга», — кажа Арастовіч.

За паўтары гадзіны гутаркі Арастовіч і Гардон толькі аднойчы згадалі Беларусь, калі гаварылі пра Януковіча, які «перамогі Расіі чакаў у Гомелі».

Арастовіч упэўнены, што для перамогі Украіны зараз патрэбная зброя, а найбольш запатрабаваная дальнабойная артылерыя, якая б даставала да тэрыторыі Расіі, каб знішчаць склады з расійскім узбраеннем.

Па яго словах, 90 працэнтаў рашэнняў па Украіне былі прынятыя заходнімі палітыкамі пасля эмацыйнага досведу ад яе наведвання.

«Олаф Шольц памяняўся цалкам за тры гадзіны, — адзначае Арастовіч. — Ён радыкальна стаў іншым чалавекам. У Бучу заехаў адзін, а выехаў другім. Усю палітыку нямецкую потым развярнуў».

На думку Арастовіча, Пуцін разгублены і баіцца, але спрабуе дэманстраваць спакой.

«Для многім палітыкаў на Захадзе перамога Украіны — гэта ўжо іх асабістая перамога, — настойвае Арастовіч. — А адсутнасць перамогі Украіны ці замарожаны канфлікт — гэта іх асабістая няўдача».

Арастовіч даў інтэрвʼю, словы з якога прапагандысты вырвалі з кантэксту і актыўна посцяць

Арастовіч напісаў заяву на звальненне з пасады дарадцы Офіса прэзідэнта Украіны

Арастовіч пра рэйкавых партызан: Я асабіста пастараюся прыехаць у Беларусь і паціснуць кожнаму з іх руку

Клас
26
Панылы сорам
0
Ха-ха
2
Ого
1
Сумна
4
Абуральна
9