Treci tydzień pakupniki małočnych tavaraŭ spaborničajuć u chutkaści zabiehu da pryłaŭkaŭ.
Pryjdzieš, a
10-j — miakkaha tvarahu jašče nie pryvozili, zatrymaješsia paśla abiedu — užo razabrali. Z volnaha dostupu źnikli ablubavanyja bieraściejcami tvarožnyja «cahlinki» lachavickaha, vaŭkavyskaha, biarozaŭskaha i inšych pradpryjemstvaŭ.
Viadoma, na pryłaŭkach jašče zastajucca dziažurnyja pa asartymiencie tvarožnyja vyraby va ŭpakoŭkach — «šajbach». Ale adnym pakupnikam hety ŭščylnieny pradukt nahadvaje humu, inšych biantežyć doŭhi termin zachoŭvańnia, trecich nie zadavalniaje cana. Uvohule, spažyviec prykmietna hrebuje «šajbami» i niervova šukaje zvykłyja tvaražki. Na Lachavickim małočnym zavodzie dziełavita zapeŭnili, što pa-raniejšamu vypuskajuć svaju tonu miakkaha tvarahu ŭ sutki i akuratna adhružajuć damoŭnyja abjomy bresckim handlovym arhanizacyjam. Vyrablajuć i pastaŭlajuć nie mienš, a bolš, čym u raniejšyja hady. A zajaŭki bresckich tarhoŭ apošnim časam prykmietna pavialičylisia. Pavodle słovaŭ Lachavickaha markietołaha, byvajučy pa spravach u Kovieli, zavadčanie pastajanna sustrakajuć u razdrobnym prodažy tamtejšaha rynku i lachavicki miakki tvaroh, i lachavickuju śmiatanu. Tak što ci nie pašukać bieraściejcam svaju niastaču na ŭkrainskim kirunku?
Tym nie mienš, niešta treba davać i dzieciam. Z usiudyisnych «šajbaŭ» ni zapiakanka, ni syrniki tołkam nie atrymlivajucca.
