U haziecie vielmi časta zhadvajecca pra Źmitra Daškieviča. Dla infarmacyi ja napomniu niekatoryja małaviadomyja fakty.Ja z susiedniaj vioski i kaliści viedaŭ jaho baćku Daškieviča, Viačasłava, hadoŭ 50 tamu. U toj čas jon vučyŭsia dzieści ŭ Minsku. Jechaŭ ź Minska dadomu ŭ Kušniary Ivacevickaha rajona, pojezd u Ivacevičach nie spyniŭsia, i jon sihanuŭ z pojezda. Jaho zaciahnuła i adrezała nahu, i ŭžo ŭ toj čas jon chadziŭ na pratezie. U haziecie była jaho vyjava, ale kolki ja ni ŭhladaŭsia, ja jaho nie paznaŭ. I nie dziva, čas prajšoŭ niemały.
Dyk voś, Daškievič Dźmitry vypłyŭ nievypadkova i voś čamu. Ja raspaviadu, jakaja tam była siamja. Pačniem ź dzieda. Dzied byŭ lesarub. U jaho było čatyry syny. Starejšy Mikałaj byŭ dyrektaram saŭhasa mnoha hadoŭ dzieści kala Kosava. Za im Ihar u Ivacevičach u 60-ja hady byŭ dyrektaram u chimleshasie. Zatym Słava, baćka Źmitra. Mienšy, Alaksandr, byŭ u v.Postaryń staršyniom sielsavieta, na hetaj pasadzie i pamior.
Dyk voś
našyja lepšyja ludzi hnijuć u turmie, maładyja, razumnyja, ambitnyja.
U dzieda Dzimy pa baćkoŭskaj linii proźvišča było Kazłoŭski, i chłopcy chadzili škołu spačatku z hetym proźviščam. A paśla pamianiali na proźvišča babki Daškievič. I ciapier u Kušniarach jość proźvišča Kazłoŭski.
Dla daviedki: Kušniary -- vioska chat da 30, maleńkaja.
0
0
0
0
0
0
