Rasijski pram'Pucin viadomy jak uvasableńnie voli kansiervatyŭnaj,jer-ministar Pucin na moładzievym forumie «Sielihier» adznačyŭsia pravakatyŭnaj zajavaj. Adkazvajučy na pytańnie pra abjadnańnie Biełarusi i Rasii, były prezident skazaŭ: «Heta mahčyma, vielmi pažadana i całkam zaležyć, na 100% zaležyć ad volevyjaŭleńnia biełaruskaha naroda.».
Ale padkreślu apošniuju častku jaho vykazvańnia:
«zaležyć ad volevyjaŭleńnia biełaruskaha naroda»,i da jaje pryčaplusia.
Sacyjałahičnyja apytańni piarečać tamu, što, pavodle paviedamleńniaŭ, skazaŭ potym Pucinu hety nibyta «pradstaŭnik Biełarusi»:
u Biełarusi sfarmavałasia vyraznaja bolšaść tych, chto pamiž Jeŭrapiejskim źviazam i Rasijaj abraŭ by ES — pa vidavočnych pryčynach.Pryčym, ja tak dumaju, vidavočnych navat dla žycharoŭ rasijskaj Uschodniaj Prusii — Karalavieččyny, dzie bolšaść nasielnictva, kali nie pamylajusia, nikoli ŭ žyćci nie byvała ŭ asnoŭnaj Rasii, ale byvali ŭ susiednich jeŭraźviazaŭskich Polščy i Litoŭskaj Respublicy. Z adpaviednymi vysnovami.
Jašče. My ŭsie pamiatajem, jak ravieli rasijskija telekanały ab ucisku rasijskamoŭnaj mienšaści ŭ krainach Bałtyi. Usio heta supravaždałasia źniavahaju maładych bałtyjskich dziaržavaŭ — «my vas vyzvalali», «my vam dali pramysłovaść», «vy biez nas nichto». Ale što ŭ vyniku? Navat pierad tym, jak rasijskamoŭnaja mienšaść Łatvii i Estonii paśpiachova vyvučyła movu i
niezaležnaść Łatvii, Estonii i Litoŭskaj Respubliki ŭ Rasii ŭžo nichto i nijakim čynam pad sumnieŭ nie staviŭ, bo hetyja krainy siabie prymusili pavažać.Jany sami nie staviać pytańnia pra «braterskuju luboŭ», nie imknucca parazitavać na rasijskich resursach, voś da ich i nie čaplajucca.
Padobnaje i z Ukrainaj — jak by rasijskija šavinisty (što ŭ Rasii, što va Ŭkrainie) ni pyrskali atrutaj, Ukraina biassprečna adbyłasia jak paŭnavartasnaja niezaležnaja dziaržava, bo ŭ hetym salidarnaje i ŭkrainskaje hramadstva, i ŭkrainskaja palityčnaja elita.
A ź biełarusami pazicyja inšaja. Mnohija biełaruskija nacyjanalisty absalutna biespadstaŭna vinavaciać navat rasijskich libierałaŭ u impierskim šaviniźmie. Chacia na moj pohlad, z majho ŭłasnaha dośviedu,
pazicyja bolšaści ludziej u Rasii takaja, jakoj farmalna nie supiarečyć navat skazanaje Pucinym na Sielihiery: «Nu raz vy sami tak chočacie, dyk davajcie abjadnoŭvacca».
Pahroza biełaruskaj niezaležnaści — nie hetulki ŭ rasijskim impierskim revanšyźmie, a ŭ tym, jak sami biełarusy i sama biełaruskaja dziaržava siabie staviać.
Pakul hałava biełaruskaj dziaržavy kaža, što ŭ biełarusaŭ niama svajoj historyi i kultury, i što jany źjaŭlajucca tym ža samym, što rasijcy — ich jak rasijcaŭ i buduć, na žal, usprymać.Pakul definicyja «biełaruskaści» u niekatorych nacyjanalistaŭ padśviadoma praciahvaje być vytvornaj ad inšych («biełarusy — heta nie rasijcy i nie palaki»), taksama składana kazać ab samastojnaści.
Tamu
raz Pucin kaža pra «volevyjaŭleńnie biełaruskaha naroda», hetaje volevyjaŭleńnie i treba demanstravać. Bo, jak kažuć u Rasii, «na niet i suda niet».Adnosiny pamiž našymi dźviuma suvierennymi krainami pavinny być dobrasusiedskimi (nazavicie ich «braterskimi» ci jak chočacie) i ŭzajemapavažnymi, biez falšy i biez «pacałunkaŭ u abmien na haz». Takaja formuła dla pabudovy
