3D-kino — škodnaja dla zdaroŭja technałohija 4

Piša kandydat fizika-matematyčnych navuk Ihar Staškievič.

Mahičnyja litary «3D» usio čaściej źjaŭlajucca na afišach. I zaŭsiody padkreślivajecca, što heta technałohija budučyni. Ale tyja, chto hladzieŭ «Avatar» u 3D, čaściakom adčuvali niejki dyskamfort i navat hałaŭny bol. Niekatoryja hledačy padčas sieansa pieryjadyčna zdymali śpiecyjalnyja akulary. Čamu tak adbyvajecca?

Dla adkazu na hetaje pytańnie pahladzim, jak čałaviek usprymaje abjomny śviet navakoł siabie. Pa-pieršaje, karcina stvarajecca nie ŭ vačach (heta tolki datčyki), a ŭ hałavie (anałah centralnaha pracesara ŭ kampjutary). Dla apracoŭki sihnałaŭ z datčykaŭ centralnamu pracesaru nieabchodny čas. Spačatku dźvie karcinki ad vačej pavinnyja źlicca ŭ adnu. Hety praces nazyvajecca fuzijaj i patrabuje nie mienš za 0,1 siekundy.

Fuzija vymahaje peŭnych zatrataŭ mahutnaści «centralnaha pracesara» i moža nie adbyvacca pry jaho zanadta pavolnaj pracy. Naprykład, kali čałaviek znachodzicca pad uz¬dziejańniem ałkaholu abo mocna stomleny — tady ŭvačču dvaicca. Dalej idzie farmavańnie stereakarciny. Hety praces jašče bolš praciahły — ad 0,1 da 3 siekundaŭ.

Ciapier razhledzim, jakuju infarmacyju vykarystoŭvaje «centralny pracesar» dla farmavańnia abjomnaj karciny. Akazvajecca, na 80% heta ŭzajemnaje pieramiaščeńnie abjektaŭ adzin adnosna druhoha i na 20% — binakularny stereaefiekt. Z uzajemnym pieramiaščeńniem usio zrazumieła — kali my ruchajemsia, to bližejšyja da nas abjekty ruchajucca ŭ našaj karcinie śvietu chutčej, a dalokija — pavolniej.

Binakularny stereaefiekt uźnikaje praz toje, što karcinki, jakija dajuć levaje i pravaje voka, roźniacca pamiž saboj. Centralny pracesar pa hetych adroźnieńniach stvaraje abjomnuju karcinu śvietu. Treba zaŭvažyć, što dla addalenych abjektaŭ roźnica karcin levaha i pravaha voka nieistotnaja, tamu binakularny stereaefiekt na adlehłaściach, bolšych za 10 mietraŭ, praktyčna adsutničaje.

Jašče adna asablivaść.

Kali čałaviek razhladaje niejki abjekt, to jon pavaročvaje vočy tak, kab ich aptyčnyja vosi pierasieklisia na abjekcie, i fakusuje vočy na im, kab abjekt byŭ rezka bačny. Hetyja dva miechanizmy — źviadzieńnie vačej i fakusavanie — źviazanyja ŭ centralnym pracesary. Kali my zvodzim vočy na niejki abjekt, to i fakusavańnie aŭtamatyčna ŭstaloŭvajecca na im.

A ŭ 3D-kinateatry źviadzieńnie vačej i fakusavańnie razryvajucca. Fakusavacca pozirk musić na płoskaści ekrana, a źviadzieńnie zaležyć ad taho, jaki abjekt my razhladajem — pierad ekranam ci za im. Dla kampiensacyi razryvu patrabujecca zatračvać vialikuju mahutnaść centralnaha pracesara, a heta mocna ŭpłyvaje na kamfortnaść prahladu filma. Adčuvańni, viadoma, u kožnaha buduć svaje — ad lohkaha dyskamfortu da hałaŭnoha bolu, ale efiekt hety nie daść mahčymaści 3D-kino zamianić zvyčajnaje. Tym bolš što abjomnaja karcina pry ŭzajemnym pieramiaščeńni abjektaŭ u zvyčajnym kino taksama składajecca i nie daje pabočnych efiektaŭ. Roźnica tolki ŭ binakularnym stereaefiekcie (a heta ŭsiaho 20%). A hledačam 3D-kino mahu dać rekamiendacyju sadzicca na apošni šerah. Tam dyskamfort adčuvajecca najmienš, bo hłybinia rezkaści zroku pavialičvajecca pry addaleńni ad ekrana.

Ad 3D-telebačańnia dyskamfort budzie značna bolšy, čym u kino, bo ekran znachodzicca jašče bližej da hledača.

0

0

0

0

0

0