5 kastryčnika hazieta «Biełaruś Siehodnia» źmiaściła vialikuju hutarku z arcybiskupam Tadevušam Kandrusievičam.
U joj arcybiskup vykazaŭsia, siarod inšaha, i ab abaronie kaścioła Śviatoha Jazepa ŭ Minsku. Jon zajaviŭ, što «nielha palityzavać situacyju z chramam Śviatoha Iosifa i jaho klaštara. Heta nie placoŭka dla palityčnych zajavaŭ». Vykazvańni arcybiskupa vyklikali burnuju reakcyju. U razmovie z karespandentam «NN» Pavieł Sieviaryniec, sustaršynia Biełaruskaj Chryścijanskaj Demakratyi i adzin z arhanizataraŭ akcyi ŭ abaronu kaścioła zajaviŭ, što ličyć skazanaje prosta niaŭdałym vystupam. «Možna było znajści inšyja słovy, inšuju placoŭku dla takoj zajavy. Dumaju, heta prosta niaŭdały vystup. Ja pierakanany, što bolšaść katolikaŭ Biełarusi žadaje, kab kaścioł byŭ viernuty viernikam.
Mahu tolki paškadavać, što ŭ našaj krainie niama takich mužnych i adkrytych ksiandzoŭ, jak Ježy Papiałuška», — zajaviŭ palityk.

U vyniku abaroncy kaścioła Śviatoha Jazepa navat praviali hałasavańnie, na jakim vyznačali, ci praciahvać akcyi pa abaronie chramu. Vynikam hałasavańnia stała rašeńnie praciahvać akcyi za viartańnie kaścioła, voś tolki nie kankretna katalikam, a adnoj z chryścijanskich kanfiesij. Jakoj — budzie vyznačana paźniej.

«NN» taksama źviarnułasia pa kamientar da adnaho z udzielnikaŭ hałasavańnia 5 kastryčnika — piśmieńnika Uładzimira Arłova.

«NN»: Jak vy ličycie, ci možna havaryć ab palityzacyi abarony kaścioła Śviatoha Jazepa?

Uładzimir Arłoŭ: Ja dumaju, što ŭ našaj dziaržavie palityzavana praktyčna ŭsio, što chvaluje hramadstva. Pytańni movy, litaratury, historyi, u tym liku i pytańni viery taksama razhladajucca jak palityka. Ab hetym śviedčyć chacia b prysutnaść na akcyi ŭ abaronu kaścioła paŭtuzina chłopcaŭ u cyvilnym i śpiecapieratara.

Mnie ŭjaŭlajecca, što ŭ dadzienaj situacyi treba było b havaryć, u tym liku i ijerarcham Kaścioła, ab zmahańni za viartańnie histaryčnaj, carkoŭnaj spraviadlivaści. Ja maju na ŭvazie viartańnie chrama viernikam. Kali ja nie pamylajusia, na pačatku dzievianostych Minski haradski saviet pryniaŭ pastanovu ab tym, kab viarnuć kaścioł viernikam, pryčym hreka-katolikam. Tamu mianie, biezumoŭna, ździvili i ŭ peŭnym sensie rasčaravali słovy arcybiskupa Tadeuša Kandrusieviča.

«NN»: Ci ličycie vy akcyi pa abaronie kaścioła Śviatoha Jazepa paśpiachovymi?

UA: Abaroncy kaścioła pačali zaprašać da ŭdziełu ŭ ich litarataraŭ, muzykaŭ. Heta, na maju dumku, pryciahvaje taksama maładych viernikaŭ.

Dumaju, što abaranić kaścioł mahčyma. Havorka nie idzie pra źniščeńnie budynku, havorka idzie pra jahony los. I kali kazać pra budučyniu hetych muroŭ, to ja dumaju, što chramy pavinny naležać viernikam. Z hłybokaj pavahaj staŭlusia da kalektyvu Dziaržaŭnaha archiva-muzieja litaratury i mastactva, ale dumaju, što jany zasłuhoŭvajuć taho, kab pracavać u značna lepšym miescy — u admysłova zbudavanym budynku, z adpaviednymi ŭmovami, albo, mahčyma, u ścienach Nacyjanalnaj biblijateki.

Uzhadvaju, jak razburalisia połackija chramy. Z taho času my prajšli vialiki šlach i ciapier nie źniščajuć, prynamsi viadomyja, jakija majuć histaryčnuju značnaść. Adnak losy našych bažnicaŭ, pa-raniejšamu vielmi časta znachodziacca tolki ŭ rukach božych, a nie pad achovaj dziaržavy.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?