Fota: sacsietki
Pierš za ŭsio, ličyć Milinkievič, nie varta chvareć na pošuk vorahaŭ i špijonaŭ: «Kab syści z ułady, treba mieć mužnaść, siłu charaktara, tamu što bolš za ŭsio ŭłada pieraśleduje mienavita tych, chto ad jaje adychodzić. Jana ličyć ich zdradnikami, a zdradniki horšyja za vorahaŭ.
Ni ŭ jakim razie nielha adrazu stavić štamp, što hety čałaviek kiepski, pakolki jon byŭ pa toj bok. Treba hladzieć na jaho dziejnaść.
Takija ludzi byvajuć vielmi addanyja spravie demakratyi i svabody, navat kali jany raniej byli va ŭładzie. Kaniešnie, u sistemie i šmat złačyncaŭ, jakija parušajuć zakony, pieraśledujuć ludziej i chłusiać, ale jość i ludzi, jakija hetaha nie rabili. Viedaju mnohich ludziej, jakija pierajšli na bok prystojnaści i pracujuć na karyść budučaj Biełarusi».
Alaksandr Milinkievič. Fota: «Novy čas»
Palityk adznačaje, što my nie možam rabić samasudy. Kali havorka pra złačyncaŭ, asabliva pra tych, u kaho na rukach kroŭ, chto pieraśledavaŭ ludziej i sudziŭ ich nie pa zakonie, ich budzie sudzić spraviadlivy sud u volnaj Biełarusi.
Byvaje, što čałaviek nasamreč słužyŭ u sistemie i ŭ peŭny momant zrazumieŭ, što dalej tak nielha. Milinkievič zhadvaje chryścijanskuju tradycyju: kali chtości ŭśviadomiŭ, što jon musić paprasić prabačeńnie i adyści ad zła, heta taksama ŭčynak. Kali jon usio śviadoma i da kanca zrazumieŭ i staŭ lepšym čałaviekam, to, vučyć chryścijanstva, treba prabačać takich ludziej.
Ci varta zadavać takim ludziam pytańni datyčna pracy ŭ sistemie? Alaksandr takuju dumku nie padtrymlivaje:
«Kali čałaviek sam choča niešta raskazać, to niachaj. A što da hramadstva — kali kamuści padabajecca čynić takija spoviedzi, heta jaho prava. Ja liču, što dastatkova pakajańnia čałavieka, i kali jon nie choča raskazvać, čamu i jak, my nie majem abaviazku heta ŭ jaho patrabavać.
Jość kłasnaja prymaŭka, biełarusy jaje vielmi lubiać: «Razumny čałaviek šukaje siabroŭ, a durań stvaraje vorahaŭ». Heta maje dačynieńnie i da takich situacyj. Navat pry surjoznych złačynstvach čałavieka karajuć, ale jon musić mieć mahčymaść ź ciaham času viarnucca ŭ hramadstva i być prystojnym čałaviekam».
Nie va ŭsich chapaje mužnaści publična vybačycca, ale heta pažadana, ličyć Milinkievič. Vydatna, kali čałaviek moža publična skazać: «Ja nie mieŭ racyi, ja rabiŭ kiepskaje, navat rabiŭ złačynstvy».
A ci moža sychod ź sistemy być źviazany z tym, što čałaviek prosta vybraŭ bolš vyhadny bok? Naŭrad ci, miarkuje surazmoŭca:
«U siońniašniaj situacyi taki pierachod niavyhadny, ludziam biez sumleńnia lepš być va ŭładzie, čym pa-za ŭładaj. Kali historyja schilicca ŭ bok dabra, pierabiežčykaŭ moža być bolš, ale ciapier nie toj vypadak. Ciapier u krainie nadzvyčaj ciažka tym ludziam, što chočuć narmalnaści ŭ Biełarusi, ale i ŭ emihracyi niaprosta. Tamu nie dumaju, što sychodziać ź sistemy, kab znajści lahčejšaje žyćcio. Navat kali chto źjechaŭ, u Biełarusi zastalisia svajaki, a my viedajem, što časam i svajakoŭ emihrantaŭ pieraśledujuć».
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»Čytajcie taksama:
Byłaja fatohrafka BiełTA, jakaja zdymała pratesty i sud nad palitviaźniami, ciapier žyvie ŭ Varšavie
Kolki siłavikoŭ, jakija ŭdzielničali ŭ represijach, źjechali ŭ Jeŭropu?
