«Časta mužčyny vykarystoŭvali svaje fota dziesiacihadovaj daŭniny, mała padobnyja da realnaści»
«Polskuju movu da pierajezdu ź Minska ja ŭžo viedała, adnak pieršy čas było nie da znajomstvaŭ. Užo astalavaŭšysia ŭ Polščy, ja zarehistravałasia ŭ tyndary i pačała znajomicca z palakami.
Akazałasia, što vyciahnuć ich na pieršaje spatkańnie vielmi niaprosta. Asabista dla mianie praściej było b damovicca pra karotkuju sustreču, asabista pahutaryć i chutka zrazumieć, ci varta dalej pradaŭžać znosiny.
Ale bolšaja častka palakaŭ žadali tolki pierapisvacca. Sustrečy prapanoŭvali tolki tyja, chto chacieŭ sustrecca adzin raz, mnohija pisali, što žanatyja. U mianie ž byli inšyja mety.
Ja zrazumieła, što ŭ palakaŭ zusim inšy mientalitet, humar, pohlady, lubimyja muzyka i filmy. A jašče časta mužčyny vykarystoŭvali svaje fota dziesiacihadovaj daŭniny, mała padobnyja da realnaści, jakaja pryjšła na sustreču.
Praź niejki čas u mianie zusim źnikła žadańnie znajomicca i ja vydaliła akaŭnt. Ale potym mnie pryjšło ŭ hałavu źmianić stratehiju. Padumała, što ŭsio roŭna ja pieršapačatkova praduziata staŭlusia da ŭsich, vyrašajučy pa fatahrafii, apisańni i nacyjanalnaści, z kim mieć znosiny.
Ja stvaryła novy akaŭnt i, siedziačy viečarami pierad televizaram abo noŭtbukam, absalutna ŭsich skidała va ŭpadabanyja, nie hledziačy na ich fatahrafii.
Paśla vielizarnaj kolkaści metčaŭ (jašče b, ja załajkała pałovu Polščy!) ja vyrašyła davierycca losu. Adkazvajučy, ja nie prahladała fatahrafij i apisańnia chłopcaŭ. Začapiŭ ź pieršych słoŭ mianie tolki adzin čałaviek, jaki adroźnivaŭsia svaim kreatyŭnym myśleńniem, manierami i rašučaściu. Pahladzieła jahonyja fatahrafii ja tolki pierad pieršym spatkańniem — i tut taksama było binha!
I voś praz paru hadzin paśla pieršaha paviedamleńnia jon užo sustrakaŭ mianie z pracy z ružami. Z tych časoŭ my žyviom razam 1,5 hoda, zaručanyja i płanujem viasielle. Moj kachany akazaŭsia sa Lvova.
Maja stratehija znajomstvaŭ, napeŭna, bolš padobnaja da adboru kandydataŭ HR-śpiecyjalistam, ale jana pa fakcie akazałasia paśpiachovaj».
«Treba niejmaviernaje šancavańnie, kab znajści ŭ tyndary niešta adpaviednaje»
«Ja žyvu ŭ Varšavie z 2021 hoda, tyndar u mianie ŭstalavany z 2018-ha prykładna. Nie mahu skazać, što aktyŭna siadzieŭ tam, ale ŭ Minsku spatkańniaŭ było kudy bolš. Mnie zdajecca, što tam ja byŭ bolš zapatrabavany ci što. Nie było moŭnaha barjera i prafiesija ajcišnika vidavočna dadavała mnie plusoŭ.
U Polščy ŭsio kudy składaniej: kali ja kazaŭ, što ja ajcišnik, polki navat bryvom nie viali — u ich heta samaja standartnaja prafiesija, typu malara abo kansultanta ŭ banku.
Nu i moŭny barjer: nie ŭsie havorać pa-anhlijsku, a maja polskaja mova pakul nie vyjšła za ŭzrovień «pšeprašam» i «všystko v pažondku».
Mnohija polki pisali pieršymi, a na spatkańniach pytalisia pra Biełaruś, bo mała što viedajuć pra jaje. Dzivilisia ŭzroŭniu represij i nie mahli pavieryć, što ŭ nas možna sieści ŭ turmu za łajki abo koler škarpetak. Dumali, što ja ich razyhryvaju.
Akramia taho, ja zaŭvažyŭ, što ciapier polek nie adroźnić ad ukrainak: vialikija silikonavyja vusny, doŭhija paznohci, jarki makijaž, viejki, jak pavuki… Mnie takoje zusim nie padabajecca, biełaruski niejak naturalna vyhladali. Bolš nijakich asablivych adroźnieńniaŭ nie zaŭvažyŭ.
Zapomniłasia mnie adno spatkańnie: zajšła razmova pra palityku, i polka spytałasia, jak ja staŭlusia da PiSa i abortaŭ. Ja skazaŭ, što pra PiS ničoha nie viedaju, a aborty zabaraniać treba. Jana skazała, što bolš nam razmaŭlać niama pra što, ustała — i pajšła.
Ź niadaŭnich časoŭ ja sustrakajusia ź biełaruskaj, ź jakoj paznajomiŭsia na pracy, tamu tyndar zakinuŭ. Mnie zdajecca, što treba niejmaviernaje šancavańnie, kab znajści ŭ tyndary niešta adpaviednaje».
«Skłałasia ŭražańnie, što jamu patrebny byŭ ad mianie tolki seks»
«U pačatku minułaha leta ja raźjechałasia sa svaim chłopcam. Mnie było sumna i samotna, i ja ŭspomniła pra tyndar. Da hetaha ja im karystałasia ŭ 2017 hodzie tydzień, mnie nie vielmi spadabałasia. Vyrašyła dać druhi šaniec.
Praź dziasiatki niezrazumiełych łajkaŭ i metčaŭ, mutnych pierapisak mnie trapiŭsia na vočy «simpatyčny» chłopiec. Biełabrysy, vysoki (jak 80% palakaŭ ź Biełarusi). U profili napisaŭ, što vielmi lubić Bałkany. Vydatna, u nas jak minimum jość tema dla razmovy.
My miesiac miła pierapisvalisia i damovilisia sustrecca. U bary ŭ susiedstvie z maim domam prachodziŭ pierformans mieksikanskaj artystki. Pierad samaj sustrečaj ja abliłasia kavaj z «Žabki». «Na ščaście», — skazali maje siabroŭki.
Chłopiec (nazaviom jaho Jacek) akazaŭsia davoli simpatyčnym u žyćci. My pačali zvyčajny small talk, chutka akazałasia, što my aboje cikavimsia historyjaj i palitykaj. Viadoma ž, pahavaryli pra svaje bałkanskija padarožžy. Jon navat nie spytaŭ mianie z paroha pra akcent i atrymaŭ +300 bałaŭ u maich vačach.
Praciahnuli mieć znosiny i paśla pierformansu. Mahčyma, piva ŭdaryła mnie ŭ hałavu, ale ja prapanavała jamu zajści da mianie na čaj. Pra praciah možacie zdahadacca sami. Paśla hetaha my pačali pierapisvacca, ubačylisia jašče raz. Jon na čas źjechaŭ z Polščy, ale hladzieŭ maje storys u instahramie, choć nie byŭ padpisany. A ŭ hety čas u mianie zdaryŭsia kurortny raman u Charvatyi, i ja trochi astyła da Jaceka.
A paśla my znoŭ sustrelisia. Było napružana i dušnavata. Paźniej my sustrelisia jašče dva razy, paśla jakich u mianie skłałasia ŭražańnie, što jamu patrebny byŭ ad mianie tolki seks. Jon abnaviŭ apisańnie ŭ tyndary, ale mianie heta navat nie kranuła.
A padčas našaj apošniaj sustrečy jon mianie prosta pryvioŭ u šalenstva: my siadzieli hołyja, a jon zavioŭ razmovu pra… Vialikaje Kniastva Litoŭskaje. Ja nie suprać pra takoje pahavaryć, ale, blin, nie ŭ takoj situacyi! U vyniku my raźvitalisia i stracili kantakt».
«Paru razoŭ sa mnoj nie praciahnuli znosiny, tamu što ja pryjezdžaja»
«Ja pastaviła tyndar ź cikaŭnaści, chaciełasia daviedacca, čym adroźnivajecca polski tyndar ad minskaha.
Pieršaje adroźnieńnie — tut usie na sporcie, kožnaje druhoje fota chłopca z kačałki. Kožnaje treciaje — na matacykle abo rovary. Jašče šmat chłopcaŭ u spartyŭnych kaściumach, ale heta, mabyć, nie pra sport.
Jašče adno adroźnieńnie —
u Minsku hadoŭ ź piać tamu, kali ja karystałasia tyndaram apošni raz, byŭ prykmietny ŭmoŭny padzieł na ajcišnikaŭ i ŭsich astatnich. Tut takoha kłasa naohuł niama. Usie vyhladajuć pryblizna adnolkava: dobra apranutyja, aktyŭna adpačyvajuć.
Ale pry bližejšym znajomstvie akazvajecca, što čałaviek pracuje ŭ porcie, na chutkaj, na haradskoj čyhuncy, u «Ašanie». Heta dla mianie naohuł nie było prablemaj, ale stanaviłasia pieraškodaj dla ich.
Palakaŭ čamuści pałochajuć dziaŭčaty ź IT: zdarałasia, što mianie paśla hetaha moŭčki vydalali.
Inšaja pryčyna niaŭdač — heta mova: ja niedastatkova viedaju polskuju, a siarod maładych palakaŭ chapaje tych, chto nie viedaje anhlijskaj.
Paru razoŭ sa mnoj nie praciahnuli znosiny, tamu što ja pryjezdžaja. Jašče ŭ mianie pytalisia, ci pasłužyła vajna pryčynaj pierajezdu. Ja adkazvała, što pryjechała siudy pa pracy, ale mnie nie vieryli.
Na spatkańniach palaki pavodzili siabie dastatkova ścipła, dla siabie adznačyła niejkuju infantylnaść, pasiŭnaść, mocnuju suviaź ź siamjoj navat u darosłych mužčyn, adsutnaść zacikaŭlenaści ŭ surjoznych adnosinach.
Miarkujučy pa dośviedzie znajomych, nazirańni ŭ nas sychodziacca».
Čytajcie taksama:
Tinder zapuściŭ funkcyju svaćci
Historyja adnaho znajomstva ŭ tyndary, jakoje skončyłasia prajektam pra kino
