Chielmut Bierhier na fota sprava. Fota: Alastair Grant / AP
Chielmut Bierhier naradziŭsia ŭ Bad-Išli 29 maja 1944 hoda, pravioŭ dziacinstva ŭ Zalcburhu i naviedvaŭ francyskanski kaledž u Fieldkirchu. Va ŭzroście 18 hadoŭ pierajechaŭ u Łondan, kab navučacca akciorskamu majsterstvu. Kab apłacić navučańnie, padpracoŭvaŭ aficyjantam.
U 1964 hodzie Bierhier paznajomiŭsia sa słavutym režysioram Łukina Viskonci, jaki paźniej daŭ jamu rolu ŭ epizodzie «Spalenaja viadźmarka» filma «Viadźmarki» (1967 hod; film składaŭsia ź piaci epizodaŭ, źniatych roznymi režysiorami).
Ale suśvietnuju viadomaść Bierhieru pryniesła rola Marcina fon Esienbieka ŭ «Hibieli bahoŭ» (1969). Heta byŭ film pra pačatki nacysckaj Niamieččyny.
U 1976 hodzie pamior Łukina Viskonci, što pryviało Bierhiera da hłybokaj depresii. U pieršuju hadavinu śmierci Bierhier navat učyniŭ sprobu samahubstva.
U 1979-m jon źniaŭsia ŭ sieryjale «Fantamas» Chuana Łuisa Buniuela i Kłoda Šabrola.
Bierhier šmat zdymaŭsia ŭ 1980-ja i 1990-ja hady, u tym liku na telebačańni, ale, pa słovach krytykaŭ, usie jaho paźniejšyja pracy sastupali pa jakaści rolam u filmach Viskonci. U 1983—1984 hadach Bierhier navat zdymaŭsia ŭ adnym siezonie papularnaj amierykanskaj mylnaj opiery «Dynastyja».
Chielmut Bierhier byŭ adkrytym biseksuałam, jamu prypisvalisia ramany sa znakamitaściami abodvuch pałoŭ. U 1998 hodzie Bierhier apublikavaŭ aŭtabijahrafiju «Ich» («Ja»), bolšaja častka jakoj pryśviečana jaho asabistamu žyćciu.
Čytajcie taksama:
BlackBerry: kranalnaja drama-bajopik pra ŭźlot i padzieńnie madeli smartfona, papularnaj u 2000-ja
Što pahladzieć. «Santechniki Biełaha doma» — palityčnaja satyra na padstavie realnych padziej
