Probašč Čyrvonaha kaścioła Uładzisłaŭ Zavalniuk molicca na hanku zakrytaj śviatyni. Fota Viktara Viedzienia
«Z ubačanaha možam skazać, što ŭ kaściole ciopła, jość haračaja i chałodnaja vada (u plabanii ŭsio heta adklučana), u zale dla nabaženstva niama śladoŭ uzharańnia, sažy i inšych bačnych paškodžańniaŭ. Ahlad praviedzieny tolki ŭ sakrystyi-kancylaryi, druhi i treci pavierchi nad sakrystyjaj patrabujuć dadatkovaha času», — havorycca ŭ paviedamleńni.
U toj ža čas Minharvykankam śćviardžaje, što ŭ chramie nibyta adklučana elektra-, ciepła– i vodazabieśpiačeńnie, i što ŭsie hetyja sistemy nibyta patrabujuć ramontna-adnaŭlenčych rabot. Mienavita heta, pa ich viersii, i jość pryčynaj taho, što chram nie adkryvajuć dla viernikaŭ. List z takim paviedamleńniem atrymali parafijanie ŭ lutym za podpisam namieśnika staršyni vykankama Arcioma Curana.
U hetym ža liście havorycca, što «ramontna-adnaŭlenčyja raboty pravodziacca ŭ ramkach ustanoŭlenych normaŭ u adpaviednaści z zakanadaŭstvam», adnak terminy i vidy rabot pa-raniejšamu nie nazyvajucca.
Taksama stała viadoma, što list viernikaŭ da staršyni Savieta Respubliki Natalli Kačanavaj pa jaje rasparadžeńni byŭ pieranakiravany ŭ Minharvykankam.
