Što supolnaha pamiž dyjamientavymi zavušnicami, staroj akonnaj ramaj, fijaletavym rovaram, parcalanavym imbryčkam, pazłami, prasam, viermišellu chutkaha pryhatavańnia i kavamašynaj? Usie jany byli padarunkami, jakija respandenty nie vielmi navukovaha palavoha apytańnia nazvali adnymi z najlepšych ci najhoršych z kali-niebudź atrymanych, raspaviadaje NYT.
Kali b vy adhadvali, jakija pradmiety vyklikali dzikuju ŭdziačnaść, a jakija — abureńnie, vy chutčej za ŭsio paciarpieli b ašałamlalnuju parazu: naprykład, zavušnicy z dyjamientami byli poŭnym pravałam, bo ŭ dziaŭčyny, ź jakoj daradaŭca sustrakaŭsia try hady, nie byli prakołatyja vušy. Viermišel chutkaha pryhatavańnia, ź inšaha boku, stała chitom.
Kali sprava dachodzić da padarunkaŭ, kantekst vyrašaje ŭsio. Što b ni kazali markietołahi i zorki instahrama, udałaść padarunka zaležyć nie stolki ad koštu, dyzajnu, stylu, prezientacyi abo jaho praktyčnaści, kolki ad zdolnaści taho, chto doryć, słuchać, nazirać i supieražyvać (i, mahčyma, vytracić čas na pošuki).
«Padarunki — heta prajaŭleńnie pačućciaŭ», — kaža doktarka Boni Buchiele, psichaanalityk z Kanzas-Sici, štat Misury, jakaja čuje, jak ludzi pieražyvajuć z nahody padarunkaŭ, jak padoranych, tak i atrymanych. Asabliva padčas śviataŭ ludzi pieražyvajuć i navat panikujuć: «Boža moj, ja pavinien atrymać padarunki». Nasamreč pravilnyja pytańni «A ci treba mnie tyja padarunki?» i «Što ja chaču skazać hetym padarunkam?».
Fota: vecteezy
Dobryja padarunki — naprykład, staraja akonnaja rama, jakuju padaryŭ studentcy kaledža chłopiec, z vyjavaj jaje lubimaha krajavidu, pakazvajuć, što vy źviarnuli ŭvahu na važnyja dla čałavieka momanty. Drennyja padarunki prymušajuć vas zadumacca, a ci dobra viedaje vas toj čałaviek. Siarod najhoršych padarunkaŭ — tyja, što ŭtrymlivajuć u sabie namiok, naprykład, pryłada dla vyprostvańnia vałasoŭ dla kučaravaha čałavieka.
«Ludzi, jak praviła, traplajuć u pastku, kali nie ŭličvajuć asobu atrymalnika pierš za ŭsio», — kaža doktar Džulijan Hivi, dacent kafiedry markietynhu ŭ Kaledžy biznesu i ekanomiki Džona Čembiersa Univiersiteta Zachodniaj Virdžynii.
Sapraŭdy, jaho daśledavańnie pakazvaje, što ludzi časta dorać padarunki, jakija adlustroŭvajuć ich ułasnyja žadańni i matyvacyi, a nie ŭličvajuć intaresy atrymalnika. Bolš za toje, tyja, chto doryć, jak praviła, bolš zasiarodžvajucca na momancie niečakanaści, a nie na tym, ci sapraŭdy atrymalniku treba hetaja reč, ci budzie jon jaje vykarystoŭvać i ci navat jość u jaho miesca dla padarunka.
I heta nieabaviazkova aznačaje, što daradaŭca — narcys abo niaŭvažlivy čałaviek. Ludzi nie ŭmiejuć bačyć toje, što ŭ psichałohii nazyvajuć pierśpiektyvaj, to-bok bačyć rečy tak, jak mahli b bačyć inšyja. «Ludzi, jak praviła, majuć prablemy z hetym», — kaža doktar Hivi. Ale kab rabić vydatnyja padarunki, vam treba vychoŭvać zdolnaść vyjści za miežy siabie i sapraŭdy zaŭvažać zachapleńni, schilnaści i charaktary ludziej.
Fota: vecteezy
Źviarnicie ŭvahu na temy, padčas jakich čałaviek ažyŭlajecca. Pahladzicie, jakija rečy ŭ jaho domie i ofisie, što jon nosić, jakim koleram addaje pieravahu, što fatahrafuje i što lubić jeści i pić. Naprykład, kali čałaviek lubić ekzatyčnyja kaktejli, jon moža atrymać sapraŭdnaje zadavalnieńnie ad śviatłodyjodnych pałačak abo pryvatnych zaniatkaŭ pa barnaj miksałohii.
Uličvajcie nie tolki radaści ludziej, ale taksama ich ciažkaści, i dumajcie pra padarunki, jakija mahli b palehčyć ich žyćcio. Kali čałaviek skardzicca, što jamu niama kali, našto daryć jamu pazły abo toŭstyja taminy. Zamiest hetaha padumajcie ab robacie-pyłasosie abo kab naniać kaho-niebudź, chto moža pamahčy pa domie.
Sientymientalnyja padarunki, biezumoŭna, najbolš značnyja. Prosty prykład: 53-hadovaja žančyna, jakuju da śloz rasčuliŭ fijaletavy rovar ź vialikim bantam, padaravany joj žanichom — kali jana była maleńkaja, jana maryła pra takoje, ale baćki nie mahli sabie takoha dazvolić.
Rabić padarunak — asabliva taki, z dapamohaj jakoha vy chočacie niešta zajavić — moža i ranić čałavieka. Voś čamu niekatoryja ludzi tak napružvajucca, kali dorać padarunki, bo jany adčuvajuć siabie zanadta «aholenymi», kali vykazvajuć emocyi. Ludziam taksama moža być ciažka prymać padarunki, asabliva kali jany paźbiahajuć prychilnaści abo bajacca blizkaści. Jany mohuć padśviadoma kryŭdzicca na toje, što ich viedajuć z takoha boku abo mohuć adčuvać siabie niavartymi padarunka.
Toje, jak adreahujuć atrymalniki, zaležyć ad taho, nakolki jany ŭpeŭnienyja ŭ sabie i ŭ svaich adnosinach z tym, chto doryć, kaža doktar Devid Hołdbierh, psichaanalityk ź Birminhiema. Jon tłumačyć: «Pradumany i ščodry padarunak moža abudzić usie vidy śviadomych i padśviadomych strachaŭ, prahnieńniaŭ i žadańniaŭ. Što značyć pryniać heta? Ci pavinien ja zaraz čałavieku niešta? Što heta značyć dla mianie dalej? Ci treba mnie adkazvać tym ža? Kali ja adkažu tym ža, ci aznačaje heta pierachod na nastupny ŭzrovień?» Voś čamu mnohija dorać niešta standartnaje, naprykład, duchmianuju śviečku abo padarunkavuju kartu, zamiest taho, kab ryzykavać z dareńniem niečaha asabistaha i pamylicca.
Fota: vecteezy
Kali vy sumniavajeciesia, što padaryć kamuści, vy zaŭsiody možacie spytać. Adna para zapisvaje ŭ supolny huhł-dok, jakija rečy im chaciełasia b mieć, kab nie pamylacca z padarunkami. U suviazi z hetym moža ŭźniknuć pytańnie: ci źjaŭlajecca vykanańnie prośby bolš aktam sa śfiery pasłuhi, čym padarunkam? Kali čałavieku, jakomu vy dorycie, važna być ździŭlenym, pasprabujcie zapytać pra bolš ahulnyja rekamiendacyi, a nie pra kankretnyja prapanovy.
Mahčyma, lepšaja stratehija, kali sprava dachodzić da padarunkaŭ, — heta pravieści ŭłasnaje nie vielmi navukovaje apytańnie. Pasprabujcie raspytać rodnych i siabroŭ pra lepšyja i horšyja padarunki, jakija jany kali-niebudź atrymlivali. Vy nie tolki daviedajeciesia, jakija padarunki sapraŭdy zakranuli abo, mahčyma, mocna paranili ich. Kali vy sapraŭdy słuchajecie, vy taksama lepš zrazumiejecie ich asnoŭnyja kaštoŭnaści, movu kachańnia i prychilnaści. Hetyja razmovy mohuć dapamahčy pahłybić vašy adnosiny, što samo pa sabie ŭžo źjaŭlajecca vialikim daram.
