Indrek Tarand. Fota: Priit Mürk/ERR
«Heta rašeńnie pryniata. Nakiravańnie pasła aznačała b uručeńnie davierčych hramat Łukašenku, jaki nie pryznajecca Estonskaj Respublikaj lehitymnym prezidentam, tamu ŭzrovień našaha dypłamatyčnaha znosin zastaniecca na ŭzroŭni pavieranaha ŭ spravach», — skazaŭ Rejnsału.
Hienieralny dyrektar adździeła pa suviaziach z hramadskaściu Ministerstva zamiežnych spraŭ Estonii Michkiel Tam adznačyŭ, što biahučaja situacyja demanstruje realny stan adnosin Estonii ź Biełaruśsiu i palityčnuju realnaść.
«Pakolki adnosiny pamiž našymi krainami zamarožanyja, u dadzienych umovach adpraŭka našaha ambasadara ŭ Miensk u ciapierašni čas nie staić na paradku dnia, a estonskaje pradstaŭnictva ŭ Miensku praciahvaje pracavać na ŭzroŭni pavieranaha ŭ spravach, i heta taksama adpaviadaje ciapierašniamu zamarožanamu stanu našych adnosin», — skazaŭ Tam.
«Choć vydača vizaŭ istotna abmiežavanaja, praca ź imi ŭsio roŭna idzie, i praca ambasady ŭ Minsku pa-raniejšamu važnaja. Jana pracuje tam, kab dapamahać estonskamu narodu, a taksama dla taho, kab my mahli prysutničać u Biełarusi, atrymlivać infarmacyju niepasredna ź Minska.
Niahledziačy na toje, što ŭ nas surjoznyja palityčnyja roznahałośsi, Biełaruś — kraina, jakaja akazvaje vielmi istotny ŭpłyŭ na biaśpieku našaha rehijona», — adznačyŭ Tam.
Dypłamat taksama dadaŭ, što namieśnik kiraŭnika pasolstva Indrek Tarand prystupić da pracy na praciahu žniŭnia.
Sam Indrek Tarand u ciapierašniaj situacyi pakul nie stroić vialikich płanaŭ na novaj pasadzie.
«Niama sensu prahnazavać niešta vielmi tvorčaje, kulturnaje abo ekanamičnaje. Ale, ź inšaha boku, Biełaruś taksama nie śpisanaja ź liku suvierennych krain. Kraina, jakaja miažuje z našymi važnymi sajuźnikami, Polščaj, Litvoj, Łatvijaj i Ukrainaj, usio ž taki pa-raniejšamu ŭ niejkaj stupieni važnaja.
Na praktycy ŭsio ž pieravažaje konsulskaja praca, ale, z druhoha boku, taksama kaardynacyja z pradstaŭnictvami Jeŭrasajuza, jakija ŭsio jašče prysutničajuć u Minsku, i, viadoma, nakolki heta mahčyma, ź biełaruskimi aficyjnymi asobami», — skazaŭ Tarand.
o božuchna
znoŭ hetyja akulary na bašce i halštuk-babačka
a jak ciabie zavuć, małyš? Indrek?
a ty dzievačka ci malčyk?
a dzie tvaje mama ci tata? i ci možna ź imi pahavaryć?