Darosłyja pjuć
za zdaroŭje z kilišku,
a potym chistajucca,
jak areli.
A my z Alenkaj
katoruju łyžku
jamo za ŭsich našych,
kab nie chvareli.
Siońnia za stoł
siadajem biaz kryku:
nie chulihań,
ty ž užo darosłaja!
Hetaja łyžka
za ciociu Maryjku,
chaj vyzdaraŭlivaje
tvaja chrosnaja!
Chatnija ŭ zbory,
niby na śviaty.
Smačna rubać
makaronu ź jaječniaj.
Za dziadziu Ŭładziu –
pomniš, da taty
prychodziŭ taki
baradaty, śmiešny?
Kab nie chvareć
nikoli Alenie!
Kab nie chvareŭ
nikoli zusim
Bembi,
i mama z tatam-aleniem,
i kot Leapold,
i katok Maksim!
Bułki davoli
i soku davoli.
Tatka taksama
złopaŭ pialmieni.
Apošniaja łyžka –
za doktara Volu,
i chaj joj pracy
zdarajecca mieniej!
* * *
Čytajcie štodzionna ŭ rubrycy «Litaratura» na sajcie NN tvory i minijatury. Dla serca, dla rozumu, dla movy.
