Ivan Piatrovič Daniłaŭ — doktar miedycynskich navuk, prafiesar, były dyrektar Instytuta kryvi, jaki i ciapier, u 91 hod, praciahvaje dapamahać pacyjentam.
Ivan Piatrovič — vieteran vajny, sapraŭdny: jon byŭ raźviedčykam u partyzanskim atradzie, potym vajavaŭ na froncie, byŭ paranieny, maje orden Ajčynnaj vajny I stupieni, miedal «Za bajavyja zasłuhi»…
Pra što jaho kniha? U pieršych radkach, «ad aŭtara», havorycca jasna: «Va Ukrainie adbyłasia biada. Kiraŭnictva na čale z byłym prezidientam Janukovičam krała stolki, što pastaviła krainu na miažu katastrofy, i narod paŭstaŭ. Asłabiełaja ŭ ekanamičnych i vajskovych adnosinach kraina stała lohkaj zdabyčaj ahresiŭnaha paŭnočnaha susieda. (…) Takoha pavarotu padziej i nachabnaha ŭmiašalnictva Rasii ŭ spravy susiedniaj dziaržavy nichto ŭ Jeŭropie dy Amierycy nie čakaŭ».
Jak heta mahło adbycca? U čym korań ahresiŭnaści Rasii? Jak heta prajaŭlałasia ŭ historyi adnosin słavianskich narodaŭ? Jakaja rola ŭ hetym Ruskaj pravasłaŭnaj carkvy? Na hetyja pytańni aŭtar adkazvaje, ja b skazała, z dakładnaściu miedycynskaha dyjahnazu.
Žyćciovaja mudraść dapamahaje Daniłavu lohka raźbivać prapahandysckija štampy, jakimi sprabuje tłumić hałovy ludziam maskoŭskaja prapahanda. Kažacie, banderaŭcy byli fašystami? A voś Ivan Daniłaŭ, jaki sutykaŭsia z bajcami UPA ŭ partyzanskim atradzie, raskazvaje, jak «banderaŭcy» zmahalisia i z savietami, i ź niemcami za niezaležnaść svajoj krainy… I daje sapraŭdnuju historyju raźvićcia nacyjanalnaha ruchu va Ukrainie. Raskazvaje pra svajho tavaryša-partyzana, jaki pierajšoŭ da ich z «zialonaj» ukrainskaj palicyi. I nahadvaje, što nasamreč ruskich pasobnikaŭ fašystaŭ — ułasaŭcaŭ i inšych — było na paradak bolš, čym padobnych farmiravańniaŭ ukraincaŭ.
Vykazvaje aŭtar i svajo staŭleńnie da tak zvanych «dziejačaŭ kultury», jakija padtrymali pucinskuju ahresiju va Ukrainie. Analizujučy, naprykład, intervju śpievaka Lva Leščanki, jon pakazvaje i duchoŭnuju dehradacyju, i histaryčnaje nievuctva hetych asob…
Asobny raździeł pryśviečany roli RPC u siońniašnim ukrainska-rasiejskim kanflikcie i ŭvohule ŭ historyi. Aŭtar karystajecca cytatami z vystupaŭ asob, što hrajuć nie apošniuju rolu ŭ hetaj arhanizacyi. I kali ich čytaješ, to ŭspaminajecca hrubaje, ale dakładnaje čatyrochradkoŭje Ihara Hubiermana:
Jesť ludi (ich užasno mnoho),
Čji žiźni otdany tomu,
Čtob obos…ať idieju Boha
Svoim słužienijem Jemu.
…Takija knihi, jak heta, spryjajuć tamu, kab «ačyščać kroŭ» biełarusaŭ ad atruty prapahandy.
Na dobry ład, hetuju knihu treba vypuścić vializnym nakładam i za dziaržaŭny košt. Ale naša dziaržava čamuści nie zacikaŭlenaja ŭ isnavańni žyvoj, praŭdzivaj kultury dy žyvych, niecenzuravanych knih. Pry takoj uładzie žyviom.
A ja hanarusia tym, što taki mudry, talenavity va ŭsim čałaviek — moj ziamlak z Brestčyny.
