Časopis «Dziejasłoŭ» abraŭ majstroŭ biełaruskaha słova. Aŭtaram najlepšych litaraturnych publikacyjaŭ siońnia ŭručali premiju «Załaty apostraf». Jak vyhladaje dziejańnie ŭ radkach i pra što pišuć biełaruskija tvorcy?
U šort-list «Załatoha apostrafa–2014» trapili dzieviać aŭtaraŭ, premiju atrymajuć troje ź ich – pa adnym u kožnaj naminacyi. Sioletnija pretendenty majuć šyrokuju hieahrafiju: Bieraście, Horadnia, Łondan, Viciebsk. «Załaty apostraf» – litaraturnaja premija, jakuju voś užo dvanaccaty raz uručaje redakcyja časopisu «Dziejasłoŭ» za najlepšyja prozu, paeziju i debiut. Letaś adnym z łaŭreataŭ abrali Alesia Bialackaha (jaki tady byŭ u źniavoleńni). Jon atrymaŭ «Apostraf» u naminacyi non-fikšn jak vyniatak. Sioleta siarod pieramožcaŭ premii – piśmieńnik Siarhiej Dubaviec z tvoram «Vajna i mir. Spravazdača».
«Adzin z nasielnikaŭ vioski, jakuju apisvaje Dubaviec – Hluklich. Toj, što ŭsio prymaje i jamu ŭsio padabajecca. Jon narmalna žyvie. Urešcie da ich prychodzić u viosku duch Čartaryjskaha z adrezanaju hałavoju. I hety duch rycara horłam kaža: «vy niepapraŭny narod! Ja, vaš daloki prodak, nie mahu vas abudzić. My zmahalisia za hetuju ziamlu, dumajučy pra vas, ale vy akazalisia łajnom», – cytuje častku knihi Siarhieja Dubaŭca piśmieńnica i žurnalistka Śviatłana Kurs.
