Na sajcie «Našaj Nivy» źjaviłasia republikacyja hutarki karespandenta Jeŭrapiejskaha radyjo Alesia Pileckaha z dyrektarkaj Muzieja Maksima Bahdanoviča Taćcianaj Šelahovič. Užo ŭ zahałoŭku hutarki vyłučana prablema: «Na samym viadomym fota Bahdanoviča — nie Bahdanovič?».
Pryznacca, mianie taksama biantežyła, što ŭ jakaści zdymkaŭ Maksima publikujucca vyjavy nie padobnych adzin da adnaho maładych ludziej. Ale ja nie antrapołah, navat i blizka nie viedaju antrapałahičnaj terminałohii. I voś, narešcie, pra toje, jakoje fota
Taćciana Šelahovič apaviadaje słuchačam i čytačam, što ŭ siaredzinie minułaha stahodździa partret Maksima Bahdanoviča zrabili nie adzinočnaha fota, a (šlacham vykadroŭki) ź nievialikaha ahulnaha zdymka supracoŭnikaŭ jarasłaŭskaj haziety «Hołos». «U vyniku, — kaža spadarynia Šelahovič, — atrymaŭsia partret, jaki mocna adroźnivajecca ad realnych zdymkaŭ paeta».
Dobra, što pad zdymkam supracoŭnikaŭ «Hołosa» na sajcie «NN» dajecca šerah fotazdymkaŭ, jakija nazyvajuć partretami Maksima Bahdanoviča. Dyk voś, na trecim zdymku —
Mažliva, Taćciana Šelahovič pamylajecca, kali kaža, što vykadroŭku sa zdymka supracoŭnikaŭ haziety «Hołos» zrabili ŭ siaredzinie minułaha stahodździa. Heta, jak vidać, adbyłosia značna raniej -u siaredzinie
3 červienia 1981 h., kali biełarusy rychtavalisia da
Pytańnie zadavała asoba, jakaja vielmi dobra viedała Paeta: Zośka Vieras. Dalej u svaim liście jana pisała: «Jość zdymkaŭ šmat, ale nia ŭsie dobra pakazyvajuć jaho vyhlad. Pavodle mianie samy lepšy, padobny zdymak — z knižki „Vianok“, vydanaj paŭtorna ŭ Vilni ŭ 1927 h.». (Tut i dalej cytaty z układzienaj Michasiom Skobłam knihi Z. Vieras «Ja pomniu ŭsio».)
Amal praz hod, 14 krasavika 1982 h., kamientujučy Viačku Cielešu niejkaje vydańnie da
Dyk voś, u «Vianku» 1927 hoda była nadrukavana ci nie vykadroŭka z taho samaha kalektyŭnaha zdymka supracoŭnikaŭ haziety «Hołos». Uhladziciesia ŭ toj kalektyŭny zdymak, a potym zirnicie na treci adzinočny zdymak pad im. Voś takim i zapomniła Maksima Bahdanoviča Zośka Vieras. Što praŭda, adzinočny
Zrešty, ja nie vyklučaju, što mieŭsia i asobny zdymak Maksima ŭ licejskaj formie.
Kali ŭ kahości jość sumnieńni što da śviedčańniaŭ Zośki Vieras, dyk nahadaju, što druhoje vydańnie «Vianka» da druku rychtavaŭ i pradmovu da jaho pisaŭ Anton Łuckievič. Jon taksama dobra viedaŭ Maksima Bahdanoviča: u 1911 hodzie zaprasiŭ jaho ŭ Biełaruś, ź Vilni zavioz na miesiac da svajakoŭ u Rakucioščynu… Nie moh A. Łuckievič źmiaścić u zborniku M. Bahdanoviča fotazdymak nie taho čałavieka.
