Vieru, bratcy: ludźmi staniem,
Chutka skončym my svoj son;
Na śviet Božy šyrej hlaniem,
Viek napiša nam zakon.
Nie čarniłam na papieru,
Dzieś ŭ archivy nie zdaje, —
Jon źbiraje potu mieru
I na nivu našu lje,
Ziemlu poić, jana rodzie
Sok ŭ ziarniatach nam na chleb.
Spažyvajem, a ŭ narodzie
Štoś jak šepča: «Ŭstavaj, ślep!»
Vieru, bratcy, ŭ našu siłu,
Vieru ŭ voli našaj hart:
Čuju ahoń ŭ nas — nie brynu,
Baču, bratcy, my nie z kart,
My nie z hipsu, my — z kamieńnia,
My — z žaleza, my — sa stali,
Nas kavali ŭ płamieńni,
Kab macniejšymi my stali.
Ciapier, bratcy, my z hranitu,
Duša naša z dynamitu,
Ruka ćviorda, hrudź akuta,
Para, bratcy, parvać puta!
1905
* * *
0
0
0
0
0
0
