Kryž nieśli vierniki roznaha vieku.
Prypynak z malitvaj i razvažańniem u miastečku.
Kryž niasuć dziaŭčaty-skaŭty.
Chrystos upaŭ.
Žaŭniery ździrajuć vopratku z Chrysta.
Chrysta zdymajuć z kryža.
Vierniki parafii Apostała Andreja pradstavili apošnija hadziny pakutaŭ Isusa Chrysta. Tradycyja padobnych inscenirovak siahaje svaimi karaniami ŭ CHII stahodździe. U Biełarusi taki Kryžovy šlach adbyvajecca na minskaj Kalvaryi i na haradzienskich vulicach. U Łyntupach teatralizavany Kryžovy šlach adbyvajecca ŭžo piaty raz.
«Misteryja — heta bolš, čym teatr. Misteryja — na miažy pamiž teatram i liturhijaj. Aktory nie razmaŭlajuć, jany pradstaŭlajuć toje, što adbyvajecca. Takim čynam uvieś čas zachoŭvajecca atmaśfiera tajamnicy, čahości hłybokaha, da čaho treba daśpieć, kab zrazumieć» — tłumačyć łyntupski probašč ksiondz Pavieł Knurek.
Kala trochsot čałaviek — žycharoŭ Łyntup, a taksama haściej z navakolnych viosak i miastečak — rušyli pracesijaj ad kaścioła pa miestačkovaj vulicy. Draŭlany kryž napieradzie kałony nieśli pa čarzie — i małyja, i staryja, i mužčyny, i žančyny. Častku šlachu kryž nieśli dziaŭčaty sa skaŭckaj supołki, što dziejničaje pry kaściole.
Padčas prypynkaŭ (hetak zvanych stacyj) kryž uźnimali, a vierniki stanavilisia na kaleni. Praz hukaŭzmacnialnuju aparaturu hučała admysłova padabranaja muzyka i malitvy-razvažańni, prymierkavanyja da kožnaj sa stacyj. Pa tradycyi, Kryžovy šlach naličvaje čatyrnaccać stacyj.
Ad vośmaj stacyi Kryžovy šlach adbyvaŭsia ŭ vyhladzie teatralizavanaj pastanoŭki-misteryi. Dziei razhortvalisia na viaršyni pahorka, a vierniki nazirali za im i malilisia voddal u nizinie. Jany mahli bačyć ciažki šlach z padzieńniami, źniaćcio vopratki, ukryžavańnie, śmierć i pachavańnie…
Paśla sumnych karcinak Šlachu na ahlad viernikaŭ vynieśli vializny abraz Uvaskrosłaha Chrysta. Bo paśla Ukryžavańnie było Uvaskrasieńnie — Pieramoha nad śmierciu i złom…
