Najbujniejšy
«Žyvaja niepadrobnaja cikavaść da historyi Vialikaha Kniastva Litoŭskaha adčuvajecca siońnia, — havorycca ŭ redakcyjnym artykule. —
Pra padziei tych hadoŭ spračajucca, analizujuć i interpretujuć ich navukoŭcy i amatary historyi ŭ sučasnych Litvie, Biełarusi, Ukrainie, Polščy, Rasii, narody jakich niekalki stahodździaŭ tamu, źjaŭlajučysia hramadzianami VKŁ, karystalisia pravami, pradstaŭlenymi Litoŭski Statutam.
«U historyi ŭsio ž bolš funkcyj, čym prosta raźvivać „urapatryjatyzm“.Jana pavinna stvarać hramadzianina, jaki krytyčna myślić, — kaža viadomy litoŭski historyk Alfriedas Bumbłauskas. —
Tolki čałaviek, jaki krytyčna myślić, sapraŭdy lubić svaju krainu.U maładoha pakaleńnia nazirajecca novy padychod: treba vučycca historyi nie z hieraičnych pazicyj, a z punktu hledžańnia prablemnych situacyj. Vyśvietlić, čamu było tak, a nie inakš, čamu nie dali adporu, čamu było zdrada i h.d.», — praciahvaje historyk.
U miežach prajektu havorka pojdzie daloka nie tolki ab datach, padziejach, histaryčnych paralelach, asobach, bitvach, pišuć stvaralniki.
Dla tych, chto choča fantaziravać, stvoranaja śpiecyjalnaja rubryka «Umoŭny ład»: «U joj čytač zmoža sam adkazać na pytańnie ab tym, što „było b, kali b“.…Na staronkach „VKŁ — aktualnaje spadčyna“ Vam zaŭsiody buduć rady, jak i lubomu inšamu čytaču, jaki nastrojeny na dyjałoh, dyskusiju ŭ pavažlivym ŭ adnosinach da svajho apanientu abo adnadumcu klučy».
Adnym ź pieršych na sajcie byŭ źmieščany artykuł pra toje, čamu starabiełaruskaja (ruśka) mova stała aficyjnaj u VKŁ.
0
0
0
0
0
0