Siarhiej Sys śviatkuje padvojny dzień naradžeńnia 6

Siaržuk Sys. Stremka. — Minsk: Knihazbor, 2001.

Siaržuk Sys (sprava) z Alesiem bialackim padčas studenckaj pajezdki ŭ Jałtu, na mahiłu Bahdanoviča. 1980 hod.

Akcyja ŭ padtrymku palitviaźnia Źmitra Daškieviča. Pravaabaroncy Aleś Bialacki, Siarhiej Sys i Valancin Stefanovič pieradajuć ministru ŭnutranych spraŭ piapiarovych žuraŭlikaŭ, zroblenych dziećmi ź Jeŭropy, patrabujučy vyzvalić moładzievaha aktyvista. 2008 hod.

Spadar Siarhiej, jak i jaho ciozka Anatol, — paet «tałakoŭskaha» paklikańnia. Siaržuk Sys naradziŭsia 26 studzienia 1962 hoda ŭ vioscy Zaspa Homielskaj vobłaści. Skončyŭ fiłałahičny fakultet Homielskaha univiersiteta.

Padčas vučoby ŭ VNU pasiabravaŭ z Alesiem Bialackim, Eduardam Akulinym, Anatolem Sysom, razam ź jakimi ŭvajšoŭ u Tavarystva maładych litarataraŭ «Tutejšyja».

«Dla mianie Sys — heta ŭvasableńnie paeta-tradycyjanalista ŭ dobrym sensie słova, — kaža paet, namieśnik hałoŭnaha redaktara časopisa «Dziejasłoŭ» Anatol Ivaščanka. — Jon sumiaščaje ŭ sabie vobraz takoha rubachi-parnia z adnaho boku, a ź inšaha — zachoŭvaje takuju sientymientalnaść, liryčnaść. Tolki ciapier jon vydaje pieršuju knihu — zbornik «Stremka».

Jość takoje vysłoŭje: «Raskolina śvietu prachodzić praz serca paeta», dyk paeziju Sysa možna paraŭnać z stremkaj u sercy paeta.

Nažal, daloka nie ŭsio vartaje ŭvajšło ŭ zbornik.

Tvorčaść Sieržuka, jaho pravaabarončaja dziejnaść — usio heta vyklikaje vialikuju pavahu ŭ časy kali šmat kamu toje, što adbyvajecca navokał — abyjakava. U Sysa atrymlivajecca pa-sapraŭdnamu vydatnaja hramadzianskaja liryka. I

kali jahony bijałahičny ŭzrost — 50 hadoŭ, dyk u dušy jamu 16.

Ja chaču dałučycca da šmatlikich vinšavańniaŭ Sieržuku Sysu».

Prezientacyja zbornika Siaržuka Sysa «Stremka» projdzie 26 studzienia ŭ kniharni «łohvinaŬ» (Niezaležnaści, 37a). Pačatak, a 18.30. Uvachod volny.

* * *

Noč. Pavucińnie snoŭ.
Dzień. Pavucińnie spraŭ.
Skažaš, nibyta ŭkraŭ
Niekalki niečych słoŭ.

Ludzi paślanavalničnaje ery

Afišy zmyvajučy z tvaraŭ vitrynaŭ,
Ludziej zahaniajučy z bojem pad dachi,
Lipień zalevu na Homiel abrynuŭ –
Vodar łazy dy ajernyja pachi.

Stoma spłyvaje z praśpiektaŭ ruplivych,
Pierapyniajucca pulsy arteryj,
I vybiahajuć pad doždž nieciarpliva
Ludzi paślanavalničnaje ery.

Burbałki ŭśpieńvajuć hładź tratuaraŭ,
Kropli hajučyja łaščać listotu…
I ŭ hamialcoŭ prabiahaje pa tvarach
Lohkaja ŭśmieška dziciačaj piaščoty.

JUU

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH