Siońnia Alaksandr Łukašenka sustreŭsia ź siabrami praŭładnaha Sajuza piśmieńnikaŭ Biełarusi. Padčas sustrečy jon znoŭ padzialiŭ piśmieńnikaŭ na «česnych» i «niačesnych», a taksama prapanavaŭ vydalić z školnaj prahramy «druharadnych» aŭtaraŭ.
«Heta praciah vajny ź biełaruskaj kulturaj — movaj, litaraturaj, fiłasofijaj, — kaža paet i
Asabista Łukašenka padzialiŭ piśmieńnikaŭ na „pravilnych“ i „niapravilnych“, heta całkam jahonaja zasłuha.U tyja hady, kali adbyłosia rassłajeńnie, źjaviŭsia druhi sajuz piśmieńnikaŭ — heta było stvorana štučna i z zrazumiełaj metaj.
Usio pačałosia paśla taho, jak my, piśmieńniki, vystupili suprać idei stvareńnia adzinaj dziaržavy z Rasijaj.Asabista ja imknuŭsia humanitarna źmianić hetaha čałavieka, tady nie atrymałasia, i mienavita tamu mnie daviałosia iści ŭ palityku. Kali Łukašenka kaža pra tvory, jakija jak byccam by źnievažajuć Biełaruś — dyk niama nivodnaha takoha tvora».
Nieabyjakavy da litaratury błohier Jaŭhien Lipkovič raić stavicca da hučnych zajaŭ
