U płanach kamunistyčnych pravadyroŭ Rasiei byŭ zachop Polščy i pašyreńnie revalucyi dalej na Zachad. Polskaja armija pad kiraŭnictvam Juzafa Piłsudskaha 15 žniŭnia, u dzień Uniebaŭziaćcia Najśviaciejšaj Panny Maryi, pieramahła adnak adździeły balšavikoŭ i zatrymała raspaŭsiudžvańnie «čyrvonaj čumy».
U polskaj histaryjahrafii heta padzieja viadomaja pad nazvaj «cudu nad Visłaj».
Film pra pačatki polskaj niezaležnaści ŭ XX stahodździ, pra elehantnych, vytančanych paniaŭ i hałantnych aficeraŭ. Idealizavanaja Polšča, nacyjanalnaja mifałohija jakoj, jak i naležyć, mocna źnitavana z historyjaj, z voinskaj słavaj, dzie Varšaŭskaja bitva hraje zusim nie apošniuju rolu.
Film padbudoŭvaje patryjatyčnyja pačućci sučasnych palakaŭ, uzmacniaje honar za dziaržavu, za prodkaŭ, jakija vajavali za niezaležnaść, i pavinien, napeŭna, zacikavić taksama biełarusaŭ.U filmie hučyć biełaruskaja mova, što źjaŭlajecca redkaściu navat dla biełaruskaha kiniematohrafa. Čyrvonaarmiejcy na adnym z pastojaŭ hvałciać mažnuju bialavuju kabiecinu, jakaja zastałasia ŭ majontku dahladać chudobu paśla ŭciokaŭ samich panoŭ. Cikava, što hetaja kabiecina razmaŭlaje na čyściutkaj biełaruskaj movie.
Kali čyrvonaarmiejski kamandzir spytaŭ jaje, ci moža jana raspaznać hvałcicielaŭ, jana ščyra i takŽančyna raskryvaje daskanałyja maralnyja jakaści, kali ź niepakojem dadaje, što «ciapier zhańbavanuju nichto zamuž nie voźmie». U aktorki vielmi dobraja fanietyka i daskanałaja pieradača «jakańnia». Choć zhodna z łohikaj razhortvańnia padziej, akcyja pavinna była adbyvacca na Ukrainie i žančyna pavinna była razmaŭlaćpa-svojsku adkazała: «Dzie ž tut ciapier paznać, kali spadnica była na hałavu zadziertaja…»
Pryjemna było pačuć z vusnaŭ Piłsudskaha pra płany ŭtvareńnia ŭ miežach Polščy fiederacyi narodaŭ, jak heta było ŭ daŭniaj Rečy Paspalitaj.Piłsudski — svoj čałaviek, ź Vilenščyny rodam, jaki simpatyzavaŭ biełaruskamu nacyjanalnamu ruchu. Moža jašče i tamu, što, pachodziačy z kulturnaha pamiežža, sam mieŭ mahčymaść słuchać praciažnyja, sumnyja biełaruskija pieśni i «prostuju» havorku. Na žal, palityčnaja kancepcyja Piłsudskaha nie vytrymała cisku inšych polskich palitykaŭ.
U filmie adzin z kazackich atamanaŭ skazaŭ nastupnyja słovy:
«Pakul uvieś les nie vysiekli, jon moža adraści…»Pazityŭna. Pakul nas całkam nie pierabili, my budziem zmahacca i vieryć ŭ pieramohu. Pakul da rešty nie vysiečanyja hai i dubravy biełaruskich patryjotaŭ, što lubiać svaju movu i historyju, datul zastajecca nadzieja na šumlivy małady biełaruski les.