Viarnuŭšysia ŭ Słuck, vyzvaleny «Navušnik» Uładzimir Chamičenka zajšoŭ da zahadčycy internata Słuckaha sielskahaspadarčaha liceja Tamara Ivanovaj.
«Pasadzili jaho ŭ mašynu, adpravili dachaty i skazali: „Kab my ciabie bolš nie bačyli. Žyvi ŭ Słucku“. Ź jaho słoŭ, dźviery Doma Urada jon raźbivaŭ za hrošy. Jamu dali 250 dalaraŭ i ledarub u ruki. Chto heta byŭ, nie kaža.
Daj jamu sto dalaraŭ i hranatu — i jon zdolny na ŭsio.Jon ža niedaloki! Za svaje ŭčynki jon nie adkazvaje. Chamičenka paprasiŭ u mianie hrošaj. Ja sabrała jamu torbu z praduktami, a nazaŭtra znoŭ źjaviŭsia da mianie na pracu. Achajna apranuty, ale śpirtnym pachnie. „Mnie treba dapamahčy“, — kaža. Paraiła jamu adnaŭlać dakumienty i šukać pracu. Jon paskardziŭsia, što ŭ kvateru patrapić nie moža. Skazaŭ, što baicca ŭzłomvać dźviery. Dzie jon žyvie — nie viedaju. Ź jaho słoŭ, dali prytułak dobryja ludzi», — raskazała jana.
Uładzimir Chamičenka (źleva) vioŭ siabie na Płoščy vielmi niajasna. Viadoma, što jon sirata i biesprytulny čałaviek.
0
0
0
0
0
0
