31 lipienia ŭ Baraŭlanach na 65-m hodzie žyćcia pamierła Jadviha Daminikaŭna Hryharovič – eks-rektar Biełaruskaha dziaržaŭnaha univiersiteta kultury i mastactvaŭ. «Kali ŭ jaje na pasadzie rektara była peŭnaja svaboda dzieńniaŭ, univiersitet staŭ adnym z samych jarkich asiarodkaŭ u Biełarusi», – adznačaje paet Hienadź Buraŭkin.
Jadviha Hryharovič uznačaliła Minski univiersitet kultury ŭ 1992 hodzie i kiravała im na praciahu 15 hod. Za hety čas nieprestyžny «kulek» staŭ adnym z samych jarkich asiarodkaŭ biełaruskaj kultury. Adzin čas Jadvizie Hryharovič navat pradrakali pasadu ministra kultury.
– Jadviha Daminikaŭna nie mahła nie zapomnicca kožnamu, chto ź joju znajomiŭsia ci bačyŭ jaje zdalok. Pryhažunia ź vielmi razumnymi vačami, aptymistyčny, viasioły čałaviek, jaki tonka adčuvaŭ humar... Akramia ŭsiaho inšaha i čałaviek z mocnym charaktaram, – raskazaŭ «Salidarnaści» paet Hienadź Buraŭkin. – Kali Jadviha Daminikaŭna ŭznačaliła univiersitet kultury – tady jon nazyvaŭsia instytutam kultury – u mianie źjaviłasia nie tolki hłybokaja pavaha da jaje, a možna skazać zachapleńnie. Akazałasia, što ŭ jaje vydatny arhanizatarski talent, vydatnaje viedańnie našaj historyi, litaratury i mastactva. U toj čas, kali ŭ jaje na pasadzie rektara była peŭnaja svaboda dzieńniaŭ, univiersitet staŭ adnym z samych jarkich asiarodkaŭ u Biełarusi. Jadviha Daminikaŭna padtrymlivała talenty, spryjała raźvićciu estrady, pryčym biełaruskaj, nacyjanalnaj.
Kali Jadviha Daminikaŭna syšła z univiersiteta, heta, dumaju, była strata nie tolki dla piedahohaŭ i studentaŭ, heta była strata dla ŭsioj biełaruskaj kultury.
Toje, što jana syšła z univiersiteta i jaje napatkała vielmi ciažkaja (i jak akazałasia nievylečvajemaja) chvaroba, dla mianie było dvajnoju biadoju. Nie tolki čałaviečnaj, ale i hramadskaj. Nie skažu što blizka, ale my byli dobra znajomy. Ja daražyŭ tym, što my možam adkryta, biez ahladki havaryć ź joju ab prablemach nacyjanalnaj kultury. Mnie vielmi škada, da bolu škada, što jaje bolš z nami nie budzie.
Na raźvitańnie miłaj, słaŭnaj Jadvizie Daminikaŭnie chaču skazać dziakuj – dziakuj za toje, što jana paśpieła ŭ svaim žyćci zrabić. I chaču paprasić u jaje prabačeńnie za toje, što my nie dali joj razharnuć va ŭsiu mahutnaść svoj talent, viedy na karyść rodnaj lubimaj Biełarusi, jakoj jana słužyła ŭsio svajo jarkaje i pryhožaje žyćcio.
***
Raźvitacca ź joj možna siońnia ŭ Čyrvonym kaściole, pačatak a 15-j.
