Prafiesar Ivan Kulikoŭ, pretendent na pasadu prezidenta ŭ 2010 hodzie, zastaŭsia biez pracy.
Jon pracavaŭ zahadčykam łabaratoryi abstalavańnia jadziernych enierhietyčnych ustanovak i resursaźbierahalnych technałohij Abjadnanaha instytuta enierhietyčnych i jadziernych daśledavańniaŭ «Sosny» NAN Biełarusi. Nahadajem, u studzieni Kulikova aryštavali i paźniej asudzili na piać hadoŭ źniavoleńnia z adterminoŭkaj vykanańnia prysudu.
Kulikoŭ: «Ja zvolnieny z pasady zahadčyka łabaratoryi. Moža być, navat nie heta samaje hałoŭnaje. Łabaratoryja była padzielena ŭ čaćvier na dźvie častki. Druhuju častku, atrymlivajecca, uznačaliŭ čałaviek daloki ad navuki, a pieršuju častku, ja sprabuju, kab uznačaliŭ moj vučań, jakoha ja liču vielmi pierśpiektyŭnym».
Vy ŭžo biespracoŭny?
Kulikoŭ: «Mnie pierakanaŭča zrabili prapanovu pajści na bolš nizkuju pasadu. I ja b pahadziŭsia, kali b była vykanana ŭmova, što łabaratoryju budzie ŭznačalvać moj vučań. Ale ŭličvajučy śpiecyfiku ŭ hetaj śfiery, niama harantyjaŭ, što heta budzie mienavita jon. Kali jon budzie ŭznačalvać, to ja mahu viarnucca na pałovu staŭki, kab nie zahinuli tyja daśledavańni, jakija my pravodzili… Pytańnie kančatkova budzie aformlena ŭ paniadziełak».
Moža vam byli prapanovy pracaŭładkavańnia ŭ zamiežžy?
Kulikoŭ: «Ja nie mahu źjechać, bo ŭ mianie jość abmiežavańnie pa padpiscy ab niavyjeździe. Ciaham 2 hadoŭ nikudy nie zmahu vyjechać».
