Na naradzie 20 studzienia ź pikantnaj nazvaj «pa niekatorych unutrypalityčnych pytańniach» Alaksandr Łukašenka zajaviŭ ab nieabchodnaści ŭ vypadku ŭviadzieńnia suprać BiełarusiAb hetym paviedamlaje ahienctva BIEŁTA.jakich-niebudź sankcyj padrychtavać miery ŭ adkaz.
Adkryvajučy naradu, Łukašenka adznačyŭ, što napiaredadni byli razhledžany prablemnyja pytańni ekanamičnaj situacyi ŭ Biełarusi. «Jość nieabchodnaść siońnia abmierkavać palityčnyja pytańni biahučaha momantu. I ekanamičnyja, i palityčnyja pytańni, i mnohija inšyja ŭ nas vyznačany, — skazaŭ jon. — Ja chaču jašče raz padkreślić, što ŭsie prahramy i napramki dziejańniaŭ vyznačany, udakładnieny i nie mohuć być nijakim čynam pierapracavany. Tamu što niama toj situacyi, jakaja dyktavała b nam nieabchodnaść niejkich karekcirovak abo karekcyj kursu ŭ tym ci inšym napramku».
«Nam treba jašče raz usiebakova acanić situacyju, jakaja skłałasia vakoł našaj krainy, asabliva paśla prezidenckich vybaraŭ, i vyznačyć našy nastupnyja dziejańni. Viadoma ž, my nie źbirajemsia chavać prablemy, jakija, mahčyma, mohuć uźniknuć u suviazi z padziejami nočy 19 śniežnia», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka. Jon adznačyŭ, što nichto z tych, chto ŭ kursie hetych padziej, «nie sumniavajecca ŭ tym, što suprać našaj dziaržavy była arhanizavana zmova».
«Spansaravali jaje zamiežnyja śpiecsłužby, a rolu vykanaŭcaŭ adviali miascovym adščapiencam i žulikam ad palityki», — jak zaŭždy, niepavažna vykazaŭsia Łukašenka na adras inšadumcaŭ.«Vy, napeŭna, źviarnuli ŭvahu, jak šalona atakujuć Biełaruś niemcy i palaki. Usio vielmi prosta, — adznačyŭ jon. — Ja vymušany siońnia skazać ab tym, što ŭsie prahramy i vialikaja častka hrošaj išli z Hiermanii i Polščy abo praz Hiermaniju i Polšču. Tam ža i pisalisia prahramy źviaržeńnia kanstytucyjnaha ładu. I heta nie vydumka śpiecsłužbaŭ. Heta pakazańni tych, chto heta arhanizoŭvaŭ».
Pry hetym
Alaksandr Łukašenka adznačyŭ, što mnohija siońnia sprabujuć abvinavacić KDB, MUS i ŭvieś siłavy błok krainy ŭ tym, što jany nibyta dezynfarmavali i padmanuli prezidenta. «Ja paprašu ŭ suviazi z hetym usim supakoicca i zrazumieć adnu reč: pieršym, chto abaraniaje suvierenitet i niezaležnaść krainy i tuju sistemu, jakaja funkcyjanuje, źjaŭlajecca prezident. Nijakich dziejańniaŭ pravaachoŭnyja orhany nie prymali, nie prymajuć i nie buduć prymać pa naviadzieńni paradku ŭ krainie biez sankcyi prezidenta»,— skazaŭ biełaruski lidar.
«Tamu, zychodziačy sa skazanaha, daručeńnie ŭradu adno:
u vypadku, kaliNi pad kaho prahinacca my nie majem namieru, i nachilać nas nikomu nie dazvolena. I datyčyć heta pavinna absalutna ŭsich, chto pasprabuje cisnuć i błakiravać krainu, — budzie heta asobnaja hrupa krain abo navat Jeŭrasajuz u cełym».chto-niebudź pasprabuje ŭvieści suprać krainy ekanamičnyja abo inšyja sankcyi, my pavinny nieadkładna adreahavać, padrychtavać miery ŭ adkaz, až da samych žorstkich, — skazaŭ Łukašenka. —
«Ź Biełaruśsiu nikomu i nikoli nie budzie dazvolena havaryć z pazicyi siły i na movie ŭltymatumaŭ. Tym nie mienš nielha chavać hałavu ŭ piasok i adychodzić ad abmierkavańnia prablem. Situacyja patrabuje ad nas ćviordych, uzvažanych i abačlivych rašeńniaŭ», — zajaviŭ Łukašenka, što možna rascanić jak pošuk zručnaj nahody, kab vypuścić viaźniaŭ.
Jon zapatrabavaŭ uzmacnieńnia kontrprapahandy: «Ad Ministerstva zamiežnych spraŭ ja čakaju kankretnych prapanoŭ pa procidziejańniu antybiełaruskaj kampanii za miažoj. Nam nieabchodna vypracavać kompleks mier, jakija nie dazvolać zrabić našu krainu pieškaj u čužoj hulni i nanieści ŭdar pa našaj ekanomicy, biaśpiecy i suvierenitetu».
«U suviazi z tym, što ad nas patrabujuć, ja chaču skazać, što my nie kryvažernyja. I los tych, za kaho siońnia zaŭziata zmahajucca ŭ Jeŭrapiejskim sajuzie, vyklučna ŭ ich rukach, — Alaksandr Łukašenka ŭ čarhovy raz namiaknuŭ, što vypuścić usich, chto pakajecca. — Tut ni pry čym ni siłavyja struktury, ni prezident. Tolki ŭ ich rukach. Chočuć być u śledčym izalatary — niachaj tam siadziać. Chočuć być sa svaimi siemjami — heta taksama ad ich zaležyć. Heta nie prablema. Jana vyrašajecca siońnia śledčymi orhanami, — adznačyŭ jon. — Ale nie tolki ŭ śledčych orhanaŭ, ale i ŭ krainy ŭ cełym jość šerah pytańniaŭ, na jakija my čakajem ad ich adkazaŭ. I
siadzieć jak myšy pad vienikam u śledčym izalatary i dumać, što zaŭtra amierykancy abo jeŭrapiejcy pryjduć i vyzvalać ich, bieśpierśpiektyŭna».
