Kandydat ŭ prezidenty Ryhor Kastusioŭ u vypadku svajoj pieramohi na vybarach nie płanuje pravodzić hvałtoŭnuju biełarusizacyju.
Pra heta jon paviedamiŭ 2 śniežnia padčas
«My płanujem padtrymku biełaruskaj movy i stvareńnie ŭmovaŭ, pry jakich narod sam zachacieŭ by havaryćpa-biełarusku »,
— padkreśliŭ Kastusioŭ.
Pavodle jaho słoŭ, «budzie dziaržaŭnaja prahrama raźvićcia biełaruskaj movy, raźličanaja na dziesiać hadoŭ».
«My nie vystupajem za zabaronu vykarystańnia ruskaj movy, — adznačyŭ jon. — My vystupajem za adradžeńnie biełaruskaj movy.
I heta my prapanujem raspačać ź pieravodu vyšejšych navučalnych ustanoŭ na adukacyju
Kastusioŭ zajaviŭ, što Partyja BNF nie vystupała suprać ruskaj abo inšych movaŭ. «My — za svabodnaje karystańnie imi ŭ našaj krainie, ale pry pryjarytecie biełaruskaj movy ŭ śfierach adukacyi, kultury i dziaržaŭnaha spravavodstva. Što tyčycca movaŭ nacyjanalnych mienšaściaŭ, to my vystupajem za stvareńnie ŭmovaŭ pa vyvučeńni ich u miescach kampaktnaha pražyvańnia adpaviednych nacyjanalnych mienšaściaŭ. Ciapierašni režym, jak vy sami viedajecie, takich umovaŭ nie stvaraje», — skazaŭ jon.
Palityk nie suprać taho, kab biełaruskija dzieci «vyvučali i anhlijskuju, i niamieckuju, i ispanskuju, i navat kitajskuju movy». «Čym bolš movaŭ buduć viedać našy dzieci, tym jany buduć razumniejšyja, — adznačyŭ jon. — Ale ja chaču, kab našy dzieci nie zabylisia, što jany ŭ pieršuju čarhu — biełarusy. I, kab nas pavažali ŭ śviecie, nieabchodna, kab my pavažali sami siabie. A pavaha da samich siabie — heta i jość pavaha da našaj movy, da našaj kultury, da našaj Baćkaŭščyny».
Pavodle słoŭ Kastusiova, «u Jeŭropie biełarusy — amal što adziny narod, jaki admaŭlajecca ad svajoj movy».
«Nie pavažajučy svaju kulturu i movu, my vykazvajem svaju niepavahu da našych prodkaŭ, jakija stahodździami žyli na hetaj ziamli. A ŭ naroda, u jakoha niama histaryčnaj pamiaci, niama pavahi da svajho minułaha, — niama i budučyni. Ja ŭpeŭnieny, što bieź biełaruskaj movy budučyni ŭ biełaruskaha naroda niama», — ličyć palityk.
Kastusioŭ adznačyŭ, što «nivodzin narod, jaki zabyvaje svaju kulturu, nie stanovicca bahatym». «Voźmiem Narviehiju, dzie stahodździe tamu nazad situacyja z narviežskaj movaj była navat horšaja, čym zaraz u Biełarusi ź biełaruskaj. Tady heta była prosta pravincyja Šviecyi. Ale, adradziŭšy svaju rodnuju movu i zdabyŭšy niezaležnaść, narviežcy dasiahnuli vializnych pośpiechaŭ i ŭ ekanamičnym, i ŭ sacyjalnym, i kulturnickim płanie. Voś hetaha ja žadaju i našaj rodnaj Biełarusi», — skazaŭ jon.
Pry hetym Kastusioŭ adznačyŭ, što «kavałak chleba na stale i sała ŭ chaładzilniku — heta nie prykmieta patryjatyzmu, a navat naadvarot. Bo čałavieku, jaki zakłapočany tolki hetym, niavažna, žyvie jon u svabodnaj krainie ci ŭ akupavanaj čužyncami».
