Lidar hurta «Niejra Dziubiel»Alaksandr Kullinkovič pryncypova nie budzie vystupać z kancertami ŭ padtrymku kandydataŭ na prezidenckuju pasadu.
Nahadajem, što niekalki hadoŭ tamu niekatoryja viadomyja biełaruskija rok‑hurty nie mahli lehalna zaprasić publiku na svaje kancerty. Isnavali tak zvanyja čornyja śpisy muzykaŭ. I kali artysty sprabavali dać kancert u niejkim kłubie, to tam adrazu raptoŭna albo śviatło źnikała, albo administracyja biez usialakich tłumačeńniaŭ skasoŭvała damovu ab vystupleńni. Navat niahledziačy na toje, što kvitki byli ŭ prodažy i razychodzilisia.
U 2007 hodzie rokieraŭ zaprasili ŭ ideałahičnaje ŭpraŭleńnie Administracyi prezidenta. Tam paabiacali, što niehałosnaja zabarona na vystupleńni «N.R.M.», «Kramy», «Pałaca» i «Niejra Dziubiela» budzie skasavana. Uzamien paprasili muzykantaŭ nie vystupać na akcyjach, jakija ładzić apazicyja. Usie pahadzilisia i razyšlisia zadavolenymi.
I voś čarhovaja palityčnaja kampanija…
— Mnie padajecca, što častka dziejačaŭ kultury budzie padtrymlivać Alaksandra Łukašenku, — skazaŭ «Narodnaj Voli» Alaksandr Kullinkovič. — Niekatoryja, kaniečnie, pa idejnych pryčynach — jość i takija. A značnaja častka, vidać, z‑za taho, što kali jany zaraz admoviacca ŭdzielničać u kancertach na karyść Alaksandra Ryhoraviča (kali takija, zrazumieła, buduć), to potym im taksama ŭ niečym admoviać. Mnohija artysty — ludzi zaležnyja, znachodziacca na dziaržaŭnaj słužbie — u fiłarmonii, dziaržteatrach.
— A kali «Niejra Dziubiel» zaprosiać padtrymać Łukašenku?
— Paśla taho vizitu ŭ Administracyju prezidenta my davoli rezka i adnaznačna admovilisia prymać udzieł u padobnych akcyjach. I z tych časoŭ, darečy, nichto nie prapanoŭvaŭ. My zachoŭvajem niejtralitet.
— A jak nakont śpieć za Niaklajeva?
— Taksama budziem zachoŭvać niejtralitet. Ni za jakoha kandydata my śpiavać nie budziem.
— Nie tak daŭno Alaksandr Łukašenka prysvoiŭ niekalki zvańniaŭ dziejačam kultury. Isnuje mierkavańnie, što napiaredadni vybaraŭ zvańni, miedali i padziaki mohuć sypacca jak ź niejkaha kazačnaha roha…
— Mnie padajecca, što ŭsich, kaho mahli zadobryć, užo zadobryli. Chacia ja, ščyra kažučy, nie admoviŭsia b ad zvańnia zasłužanaha artysta. Darečy, na maich dźviarach dziela žartu napisana: «Zasłužienno artist Riespubliki Biełaruś». Niekatoryja, praŭda, čytajuć z pamyłkami i dumajuć, što ja sapraŭdy zasłužany.
Ale mianie zvańniem nie kupiš. Viedajecie, mnie padabajecca nazirać za ludźmi, jakija ciapier źbirajuć podpisy. Inšym razam zborščyk podpisaŭ za Łukašenku ničym nie adroźnivajecca ad taho, chto padpisvaje za Niaklajeva. Bačna, što mnohija, hruba kažučy, prosta adpracoŭvajuć pryrabatak da piensii albo stypiendyi. Ale jość i tyja, u kaho vočy harać. Ja tak zajzdrošču hetym ludziam! Bo ŭ mianie tak daŭno nie hareli vočy… Navat nie viedaju, z čym heta źviazana: albo ź intymnym žyćciom, albo z palityčnym i tvorčym…
— U vas prablemy ź intymam?
— Usio byccam by stabilna, ale vočy nie harać…
— Mahčyma, heta prosta vosień…
— Kali tak, to ŭ maim žyćci jana zaciahnułasia. Praŭda, ahoń u vačach źjaŭlajecca padčas pracy nad novym albomam. Zaraz jakraz zapisvajem pieśni — kali paśpiejem, to prezientacyja pavinna adbycca 11 listapada…
