Daroha ŭ Kreml lažała praz Spaskija varoty. Kali chto nie ŭ kursie, to Spaskaja vieža — heta z słavutymi kurantami.
U dźviarach z nadpisam «Słužbovy prachod» stajaŭ tolki adzin achoŭnik. Jon uvažliva uhladvaŭsia ŭ biełaruskija pašparty, rasšyfroŭvajučy ekzatyčnuju łacinku. Pryčym, niaredka zaziraŭ nie na apošniuju staronku dakumienta, a na šenhienskija vizy.
Za čyrvonym kramloŭskim muram rastuć drevy, napeŭna, kab hulajučy miž ich lepš dumałasia pra budučyniu krainy. Roŭnieńka ŭ radočak byli rasstaŭlenyja ź dziesiatak roznakalarovych «fordaŭ‑fokusaŭ».
Prajšoŭšy zusim niadoŭha ŭzdoŭž muru, nas paprasili zachodzić u padjezd numar siem. Tam znoŭ čakaŭ pašpartny kantrol. Na druhim paviersie stajaŭ mietałašukalnik. Z saboj dazvalałasia brać tolki błaknot, asadku i dyktafon.
Redaktar «Narodnaj voli» Iosif Paŭłavič Siaredzič kazaŭ na heta, što 20 hadoŭ tamu mietałašukalnika tut nie było. Jany tady razam z Anatolem Majsieniem pryjazdžali da Michaiła Harbačova.
Chvilin tryccać prajšli ŭ čakańni. Paśla čaho dvoje achoŭnikaŭ zaprasili padniacca na vierch. Vokny pamiaškańnia vychodzili na Krasnuju płošču. Zusim niedaloka było da maŭzaleja.
Zała dla pres‑kanfierencyi była dosyć ścipłaj. Nijakaha čakanaj raskošy, vizantyjskaha stylu nie zaŭvažyŭ. Prosta, ale z hustam.
Ździŭleńniem było, što na sustrečy nie akazałasia nikoha z rasijskich žurnalistaŭ. Nie viałasia videazdymka. Kali žurnalist BT Tuchto pasprabavaŭ zapytacca, čamu tak, to pačuŭ, što heta nie maje značeńnia.
Žurnalistaŭ raźmiaścili vakoł stała pa ałfavitnym paradku. Miesca samoha Siarhieja Naryškina było ŭ centry, pobač z Rusłanam Baciankovym i Paŭłam Šaramietam.
Na stale dla kožnaha lažali padrychtavanyja ścipłyja padarunki ŭ vyhladzie natatnika i prostaha ałoŭka z nadpisam «Kreml». Šaramiet žartavaŭ, što ŭ chatnich umovach tak dobra zatačyć ałovak niemahčyma.
Sam Naryškin uvajšoŭ z procilehłaha ŭvachodu. Achova zusim ścipłaja i navat nie zaŭvažnaja.
Pakul Naryškin začytvaŭ padrychtavanaje słova, dva stareńkija aficyjanty padavali harbatu ź limonam, a taksama roznyja piražki. Čarviej u ježy nie było. Darečy, bilety da Maskvy i nazad nie apłačvali. Heta vam nie pres‑tury rasijskich žurnalistaŭ.
Siarhiej Naryškin havaryŭ cicha, ale dastatkova dla taho, kab jaho ŭsie čuli za stałom. «My ličyli i ličym Biełaruś samym nadziejnym i viernym partnioram Rasii», — pačaŭ jon pramovu.
Tym nie mienš, «baluča ŭsprymać biespadstaŭnyja abvinavačvańni i paproki ŭ naš bok ad biełaruskaha kiraŭnictva. Z pačatkam vybaraŭ uzmacnilisia antyrasijskaha rytoryka», — kazaŭ Naryškin.
Na jahonuju dumku, takaja palityka biełaruskich uładaŭ nakiravanaja na tłumačeńni pamyłak i pralikaŭ u ekanamičnaj i sacyjalnaj śfiery. Nu a za što vystupaje Kreml? «Za ŭmacavańnie atmaśfiery davieru miž dźviuma krainami».
Kaniečnie, usich cikaviła, ci hatovaja Rasija pryznavać vyniki vybaraŭ u Biełarusi. «Rasii nie ŭsio adno, jaki vybar budzie zrobleny biełarusami. Ale my nie ŭmiešvajemsia va ŭnutranyja spravy krainy. Što da pryznańnia vybaraŭ, to jano budzie zaležać nie ad taho, chto stanie prezidentam, a ad zakonnaści i spraviadlivaści vybaraŭ», — zaznačyŭ Naryškin.
«Nam važna ŭśviedamleńnie škodnaści tych krokaŭ, što robić Minsk pa dyskredytacyi biełaruska‑rasijskich adnosin», — zapeŭniŭ pradstaŭnik Kramla.
Jon uvohule nastojvaŭ na tym, što pavinny abaviazkova vykonvacca ŭsie raniej padpisanyja damovy ŭ ramkach intehracyi dźviuch krain.
Dziaržaŭnyja žurnalisty sprabavali zadavać rezkija pravakacyjnyja pytańni, leźci ŭ sprečku z Naryškinym, ale toj nie paddavaŭsia. Praciahvaŭ siabie pavodzić absalutna karektna.
Na pytańnie «NN», čamu Rasija tolki ciapier uzhadała pra spravy źnikłych palitykaŭ, byŭ nastupny adkaz: «Kali hetaje pytańnie nie padymałasia aficyjna, to nie značyć, što jano nas nie chvalavała».
Amal adrazu ŭ procivahu prahučała pytańnie ad «Sovietskoj Biełoruśsii», jak idzie rasśledavańnie hučnych zabojstvaŭ u Rasii (Estemirava, Palitkoŭskaja). «Vialikaja praca idzie. Chaciełasia b, kab u Biełarusi nazirałasia takaja ž intensiŭnaść u rasśledavańni hučnych źniknieńniaŭ».
«Narodnaja vola» pacikaviłasia, ci jość u Rasii videakadry zabojstvaŭ Zacharanki, Hančara. «Ja pra takija zapisy nie viedaju», — adrezaŭ Naryškin. Jon uvohule byŭ kudy mienš žorstki, čym Miadźviedzieŭ u niadaŭnim videazvarocie.
Kali ŭ Naryškina pacikavilisia, jakija b kroki biełaruskich uładaŭ razhladalisia Maskvoj jak dobry znak, to pačuli, što «vykanańnie raniejšych damoŭ było b hetym znakam».
Maskva nie stavić kryž na Łukašenku. Takoje ŭražańnie skłałasia paśla sustrečy. Naryškin nie adkidvaŭ mahčymaści damovicca i ź dziejsnym kiraŭnikom.
Što datyčyć apazicyi, to jon viedaje «jakija‑nijakija imiony», ale nazyvać ich nie zachacieŭ. Zrešty, nie vyklučyŭ mahčymaści niejkich suviaziaŭ pamiž apazicyjaj i Kramlom. Darečy, hetaje pytańnie prahučała ad karespandenta sajta «Havary praŭdu».
«Chrosnaha baćku» kiraŭnik Administracyi prezidenta hladzieŭ tolki kavałkami, tamu cełasnaha ŭražańnia nie maje. «U žurnalistaŭ prosta pierapoŭniłasia ciarpieńnie», — zaznačyŭ jon.
U Kramla ž, jak vyhladaje, ciarpieńnie ŭsio ž krapčejšaje. Ahułam pres‑kanfierencyja doŭžyłasia hadzinu i dvaccać chvilin. Spynić jaje prapanavaŭ sam Naryškin. Što chacieŭ, toje jon skazaŭ.
