U aharodžu ahrasiadziby ŭmuravanyja pradmiety, jakija spadarožničali haspadaru ŭ žyćci.
U aharodžu svajoj ahrasiadziby Alaksandr Holak zamuravaŭ pradmiety i rečy, jakija tym ci inšym čynam spadarožničali ŭ jahonym žyćci. Pra kožnuju ź ich haspadar moža raspavieści cełuju historyju. Naprykład, pra hety matacykł
— Jaho možna dastać, zavieści i pajechać, — kaža Holak i padkreślivaje, što hetkim čynam vyrašyŭ uviekaviečyć niekali ŭsienarodna lubimy vid transpartu. A staraja zamuravanaja «Vołha» dastałasia jamu ad rodnaha dziadźki z Estonii. Šviejnaja mašynka Singer 1900 hodu vypusku i stary hazavy lichtar — ad babuli. Radyjopryjomnik «Voroniež», 1952 hoda vypusku, jahony dzied Brońka — pieršy paślavajenny staršynia kałhasa — nabyŭ, bo cikaviŭsia palitykaj. Ciapier heta — nieacenny ekspanat. Tolki nie dla aharodžy, a dla interjera restarana. Tak, u ahrasiadzibie
— Pakolki nazva pryžyłasia, vyrašyŭ jaje nie mianiać. Chaj budzie i ŭ Naračanskim krai svaja
Narešcie, niekalki słoŭ pra haspadara Alaksandra Holaka. Jamu 52 hady. Pa śpiecyjalnaści technołah, pracavaŭ majstram na nievialikim kałbasnym cechu ŭ vioscy Narač. Paźniej uznačalvaŭ pažarnuju čaść pa achovie kurortnaha pasiołka Narač. Z 1992 hoda surjozna zachapiŭsia ahrasiadzibaju i roznymi vydumkami, kštałtu zamuravanaha matacykła. Ciapier pašyraje svaje ahrasiadzibnyja płoščy, prymaje turystaŭ, buduje čysta ekałahičny dom z pustych šklanych butelek i płanuje stvaryć jašče spartyŭny azdaraŭlenčy kompleks dla adnaviaskoŭcaŭ.
