Siońnia spaŭniajecca 200 hadoŭ słavutamu polskamu kampazitaru Fryderyku Šapenu (1810-1849).
Fryderyk Šapen pačaŭ ihrać na fartepijana z 7 hadoŭ, a ŭ 11 hadoŭ zrabiŭ pieršyja sproby sačyniać ułasnuju muzyku. Majučy 16, Fryderyk pastupiŭ u Varšaŭskuju muzyčnuju škołu. Nieadnarazova rabiŭ kancertnyja tury pa eŭrapiejskich krainach. U 1830 hodzie jon nazaŭsiody vyjechaŭ z Varšavy j nakiravaŭsia ŭ Niamieččynu. U vieraśni 1831 hodu jon prybyŭ u Paryž, dzie j atabaryŭsia, nieŭzabavie prydbaŭšy suśvietnuju słavu. Z 1839 hodu zdaroŭje chvoraha na suchoty Šapena horšała z kožnym hodam. Fryderyk Šapen pamior 17 kastryčnika 1849 hodu ŭ Paryžy, dzie j byŭ pachavany. Serca kampazitara znachodzicca ŭ varšaŭskim kaściole Śviatoha Kryža ŭ centry horada.
Šapien — pijanist-virtuoz. Jaho vykanańnie adznačałasia niebyvałaj lohkaściu, paetyčnaściu i liryčnaściu. Niejki pieryjad (razam ź Listam) ličyŭsia najlepšym pijanistam śvietu. Užo pa katorym časie jon surjozna zaniaŭsia kampazitarskaj dziejnaściu: jon aŭtar dvuch fartepijannych kancertaŭ, tvoraŭ dla fartepijana z arkiestram, niešmatlikich kamiernych tvoraŭ, a taksama piesień. Najčaściej Šapen pisaŭ fartepijannyja kampazicyi — sanaty, pałaniezy, preludyi, mazurki, eciudy, bałady. Paśla Šapena muzyčny eciud upieršyniu ŭ historyi muzyki z vučebnaha praktykavańnia staŭ u vykanańni samastojnym kancertnym tvoram.
Kampazytar atrymaŭ eŭrapiejskuju j suśvietnuju viadomaść mienavita jak kampazitar paniavolenaj Polščy. Patryjatyzm u jaho tvorach zaŭvažali nia tolki polskija słuchačy: inšyja narody taksama mahli pačuć upłyŭ polskaj muzyčnaj stychii, bo mienavita jon pieratvaryŭ mazurki i pałaniezy z tancaŭ u kancertnyja pjesy.
Ź Biełaruśsiu Šapena łučyć chutčej duchoŭnaja poviaź, jaho tvory — nieadjemnaja častka muzyčnych sałonach i majontkach mahnataŭ našaha kraju ŭ XIX-pačatku XX stst. Darečy, jon sačyniaŭ pieśni na słovy litvinaŭ Adama Mickieviča, a za siabra mieŭ mastaka Napaleona Ordu.
JUNESKA sumiesna z polskim parłamientam abviaścili 2010 hod Hodam Šapena. Da śviatkavańnia dałučyłasia j Biełaruś.
Z nahody jubileju ŭ Minsku 10 sakavika a 19 hadzinie ŭ Małoj zali Biełaruskaj fiłarmonii imia R. Šyrmy ŭ vykanańni ansambla salistaŭ «Kłasik-Avanhard» pad kiraŭnictvam Bajdava prahučać kłasičnyja tvory Šapena, a taksama jaho «Litoŭskaja piesieńka» i pieśni na słovy Mickieviča.
