«Pieratvaraju śmiećcie ŭ hrošy»: dziaŭčyna kuplaje ŭ sekandach vopratku za kapiejki, a potym robić ź jaje dyzajnierskija ŭbory 3

Fota ź instahrama dyzajnierki Viery Kościk

Nazva dla brenda źjaviłasia nievypadkova. Viera tak nazvała ŭłasny prajekt, natchniŭšysia viadomaj u 1960-ja niamieckaj supiermadellu, jakaja vykarystoŭvała psieŭdanim Vieruška.

— U mianie niama profilnaj adukacyi švački, — paviedamiła dyzajnierka ŭ svaim tyktoku. — Ja zaŭsiody maryła šyć. Ale ja laŭša i ŭ škole ŭ mianie nie vielmi atrymlivałasia šyć. Čamuści zdavałasia, što heta niazručna rabić levaj rukoj. Choć nasamreč, usio vydatna ŭdajecca — nijakich prablem praz heta niama.

Zrabić maru realnaściu Viera vyrašyła ŭ toj čas, kali była ŭ dekrecie. Nabyła spačatku bytavuju, a potym užo i pramysłovuju šviejnuju mašynku. Kožny dzień treniravałasia, niešta šyła i narešcie vyrašyła zrabić z chobi asnoŭnuju pracu.

— Lublu malavać, ale nikoli hetamu nie vučyłasia. Tolki va ŭniviersitecie, kali vučyłasia na hrafičnaha dyzajniera, u nas byŭ kurs, ale samy prosty malunak. My malavali niejkija rečy — karaciej, ničoha składanaha. Ciapier ja maluju dla svajho brendu, toje, što mnie pa siłach. Dazvalaju sabie być nieidealnaj.

Materyjały dla tvorčaści Viera šukaje ŭ sekandach. Jana časta prychodzić tudy ŭ dni, kali ŭsio spradajuć pa 2 rubli — i potym robić ahlady nabytkaŭ u tyktoku, raskazvaje, što budzie rabić.

Dyzajnierka adznačaje, što dla jaje jość dva hałoŭnyja plusy apsajklinhu. Pa-pieršaje, heta ekałahična. Pa-druhoje, mahčyma zrabić unikalnuju vopratku.

Zamovy prychodziać nie tolki ad biełarusaŭ, ale i ad zamiežnikaŭ. Naprykład, dziaŭčyna ź Sierbii dasłała joj pasyłku ź dźviuma kašulami i paprasiła ich pamienšyć i kastamizavać — naprykład, zrabić ź dźviuch adnu.

— Časam robiš niejki zakaz i navat nie viedaješ, dla kaho, — raskazała ŭ adnym ź videa dyzajnierka. — Tak było z hetymi parnymi kurtkami. Da mianie źviarnułasia žančyna z prośbaj zrabić dźvie parnyja kurtki dla padletkaŭ. Adzinaja ŭmova była — machry na rukavach dy kalarovaja hama. Taksama byli pažadańni pa tekście. Ale ŭ cełym ničoha niezvyčajnaha. A potym ja hartaju instahram i baču ryłz z «Pieśni hoda Biełarusi».

Sapraŭdy, dyzajnierskija kurtki možna było pabačyć na maładych artystach Lery Biernatovič i Arciomie Skarolu — jany vykonvali pieśniu «Nazaŭždy», jakuju napisała Hanna Siałuk (tvorčy psieŭdanim Hanny Siarhiejeŭny Łukašenka, niaviestki Alaksandra Łukašenki).

A najbolš papularnaj svajoj pracaj dyzajnierka ličyć žakiet sa mnostvam roznakalarovych birulek-dynazaŭraŭ.

— U 2021 hodzie ja rabiła adzin sa svaich pieršych pakazaŭ apsajkł-kalekcyi ŭ Kupałaŭskim teatry. Ja tam pakazvała svaje rečy, u asnoŭnym, apsajkł-pinžaki. I, kab pryciahnuć uvahu hledačoŭ, ja dadała žakiet z dynazaŭrami. Z taho času jon samy pradavany ŭ maim brendzie. Ja pradała jaho nieźličonuju kolkaść razoŭ. Mabyć, u siem krain śvietu — kali nie bolš. I da hetaha času ja jaho pradaju. Kožny raz dumaju, što spyniu vytvorčaść hetaj madeli, ale jaje tak časta prosiać, jana tak padabajecca mnohim, što ja praciahvaju.

Adnojčy, naprykład, Viera sšyła ź vintažnych džynsaŭ, jakija pracierlisia, vielmi niestandartnyja šorty, dadaŭšy roznych trykatažnych elemientaŭ.

— Šorty adrazu ž nabyli, bo dziaŭčyna razumieła, kolki takija rečy kaštujuć zvyčajna. Ja pastaviła košt 40 rubloŭ — a anałahičnyja ŭ śviecie pradajuć za 500 dołaraŭ.

U vyniku dziaŭčyna zastałasia vielmi zadavolenaja, a dyzajniercy było krychu sumna.

Ale Viera ščyra pryznajecca, što nie na kožnaj zamovie joj udajecca prystojna zarabić.

— Kali ŭvieś dzień pracuješ i razumieješ, što nie zarobiš sumu, suraźmiernuju vydatkavanym namahańniam, — heta ciažka, prychodzić vyharańnie. Z druhoha boku, ja razumieju, što nie kožny čałaviek hatovy addać sumu vyšejšuju za 100 rubloŭ za reč nieviadomaha brenda. I ja starajusia rabić takija rečy, jakija mahli b pryvučyć čałavieka nasić apsajklinh. Kab jon pabačyŭ, što ŭsio pašyta dobra, što ničoha nie razvalvajecca, nie adklejvajecca. Heta taki pradukt-trypvajer, jaki moža pryvieści da bolš darahoha nabytku. Čaściej za ŭsio tak i zdarajecca. Užo na bolš darahim pradukcie mnie ŭdajecca narmalna zarabić.

A vydatki ŭ majstrychi sapraŭdy byvajuć vialikija. Raskazvajučy pra svaju najbolš darahuju kastamizacyju žakieta, jana pakazała nievialiki pakunačak pacierak, jaki kaštavaŭ 115 rubloŭ. Za hetuju zamovu klijentka Viery zapłaciła joj 200 rubloŭ — ale dyzajnierka ŭdakładniła, što zrabiła źnižku dla stałaj pakupnicy, jakaja zvyčajna kuplaje niekalki rečaŭ.

Najbolš składanaja reč, jakuju zrabiła Viera — pinžak pa matyvach tvora «Majstar dy Marharyta», tamu što kožny patč treba malavać asobna. Na jaho stvareńnie patrabujecca minimum tydzień. A samaja chutkaja reč u asartymiencie — žakiet z klejavymi strazami, jaki realna zrabić za hadzinu.

Treba adznačyć, što nie ŭsim karystalnikam tyktoku padabajecca apsajklinh. Čas ad času niechta ŭ kamientaryjach cikavicca, kudy ž možna apranać takija rečy i vykazvaje mierkavańnie, što, mabyć, usie pierarobki visiać u šafie. Ale ŭ Viery dla chejtaraŭ hatovy adkaz:

— Bolšaja častka rečaŭ, jakija ja pakazvaju ŭ profili, zroblenyja na zamovy. Maja praca nie tannaja. Za adzin pracoŭny dzień ja biaru ad 100 rubloŭ i bolej (zaležyć ad koštu materyjałaŭ). Jak vy dumajecie, navošta čałavieku płacić za apsajkł-vyrab takija hrošy i nie nasić jaho, a viešać u šafu?

Čytajcie taksama:

Biełaruska pryviezła na tydzień mody ŭ Paryžy lnianyja viasielnyja sukienki FOTY 

Alfa Bank pakazaŭ kalekcyju adzieńnia ŭ japonskim styli

Niatannaja sukienka biełaruskaha brendu sapsavałasia paśla pieršaha myćcia

Što za biełaruskaja dyzajnierka Taša Kacuba, pra jakuju napisaŭ polski Vogue

35

15

8

9

32

28

Hanna Stafanovič

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH