Skrynšot videa ŭ tyktoku
— Pačniom z taho, što, kali b u nas byli dobryja adnosiny z mužam, dyk naŭrad ci ja b zakachałasia ŭ jaho siabra. Pieršapačatkova my sprabavali siabravać parami: ja z mužam i jahony siabra sa svajoj dziaŭčynaj. Tak, na toj momant u siabra była dziaŭčyna — jany davoli doŭha byli razam.
Dalej błohierka, jakuju zavuć Dzina, raspaviała, što niešta pajšło nie pa płanie. Druhoj dziaŭčynie čymści nie spadabałasia kampanija — u vyniku siabravać jany stali ŭtroch.
— My vielmi časta bavili čas razam. I siabar nadavaŭ mnie našmat bolš uvahi, čym muž. Kaniečnie, jon nie daryŭ mnie bukiety, nie zalacaŭsia da mianie adkryta. Prosta pavodziŭ siabie vielmi miła.
Žančyna kaža, što, moža, i ciažarnaść syhrała svaju rolu, bo jana adčuvała patrebu ŭ ciepłyni i padtrymcy — i atrymlivała jana heta nie ad muža.
— Kali ja zhadvaju naša znajomstva, dyk heta, mabyć, byŭ pieršy mužčyna ŭ maim žyćci, jaki spadabaŭsia mnie ŭžo paśla doŭhich znosin. Spačatku źniešnie jon mnie nie spadabaŭsia zusim. Heta nie było kachańnie ź pieršaha pohladu. Ale jon byŭ uvieś čas pobač u ciažkija momanty žyćcia. Vielmi šmat dapamahaŭ i vyhladaŭ jak sapraŭdny prync na biełym kani. Mnie zdajecca, jon cudoŭna hety vobraz padtrymlivaŭ. A ja była 19-hadovaj durnicaj, jakaja pad harmonami zakachałasia.
U druhim videa Dzina raspaviała pra sumny kančatak historyi.
— Spojler: skončyłasia ŭsio hańbaj dla mianie. Ja pierajechała ad svajho ŭžo byłoha muža, zastałasia adna ŭ čužym horadzie, chvalavałasia, ci chopić mnie hrošaj na ježu, na arendu — vialiki stres. Nie razumieła, što rabić — u mianie pieršaje dzicia, niama nijakich svajakoŭ.
I hety siabar znoŭ apynuŭsia pobač — my kamunikavali, jon mnie dapamahaŭ vyrašyć niejkija pytańni. Heta ŭviało mianie ŭ stupar. Ja dumała, što čałaviek mnie nie prosta dapamahaje, a taksama zakachany ŭ mianie.
Ale ž u chutkim časie jany pierastali kamunikavać. Praz hod Dzina zrazumieła, što ŭsio jašče kachaje taho chłopca.
— Viedajecie, heta toje kachańnie, kali ty kachaješ nie čałavieka, a jaho pryhožy vobraz. Takaja historyja była ŭ majoj adnakłaśnicy, jakaja zakachałasia ŭ staršakłaśnika i try hady jaho kachała niahledziačy na toje, što navat nie była ź im znajomaja. Heta prosta fantazii. Mabyć, maja psichika sprabavała niejak abstrahavacca ad prablem.
Dzina vyrašyła napisać chłopcu ab tym, što jon joj padabajecca. Ale ž toj adkazaŭ, što heta nie ŭzajemna.
Praź niekalki miesiacaŭ žančyna vyrašyła jašče raz napisać kachanamu.
— Ja ŭjaŭlaju jaho tvar, kali jon usio heta čytaŭ. Heta hańba. Dziakuj, što paśla hetaha ŭ mianie narešcie raspluščylisia vočy.
Pieršaje videa nabrała za sutki kala 425 tysiač prahladaŭ i bolš za 10 tysiač łajkaŭ, druhoje — 41 tysiaču prahladaŭ i 1500 łajkaŭ.
Kaniečnie, pačałasia aktyŭnaja dyskusija. Niechta asudziŭ błohierku, a niechta pastaviŭsia da historyi z parazumieńniem: «U majho pieršaha muža byŭ siabar, ja dumała, čamu nie jon mnie sustreŭsia raniej. Vy nie adna takaja».
Znajšlisia i tyja, chto taksama traplaŭ u nieadnaznačnyja situacyi. Adna z kamientatarak napisała: «Siabar muža pavinien byŭ stać śviedkam na viasielli. Pierad viasiellem jon pryznaŭsia ŭ pačućciach i chacieŭ, kab ja syšła da jaho. Ja skazała, pryjazdžaj na viasielle, ja kachaju muža. Siabar nie pryjechaŭ».
Čytajcie taksama:
