Internat № 1 BDUIR. Fota: Jandeks.Karty
Anton (imia źmienienaje) havoryć, što ŭ kancy studzienia adzin sa studentaŭ BDUIR skončyŭ žyćcio samahubstvam u internacie №1.
«Jahonyja znajomyja kažuć, što jon mocna pieražyvaŭ praź pierazdaču i vysialeńnie ź internata, — raskazvaje surazmoŭca. — A ŭ pačatku sakavika inšy student saskočyŭ z 12-ha paviercha hetaha internata. Pra pryčyny ničoha nie viadoma.
Byli vidavočcy hetaha vypadku. Jak tolki ŭ čacie internata stali abmiarkoŭvać hetaje pytańnie (pytalisia, adkul kryki), rezka ŭsie stali vydalać paviedamleńni, tamu što nibyta čaty buduć praviarać. A lepš by źviarnuli ŭvahu na stan studentaŭ: mnohija pra heta viedajuć i havorać i vidavočna pieražyvajuć.
Tolki praz paru dzion paśla druhoha vypadku administracyja stała praviarać čyściniu pakojaŭ i naviedvalnaść va ŭniviery, jak byccam heta niešta vyrašyć. Ja razumieju, što za ŭsimi nie ŭsačyć, ale ni razu psichołah va ŭniviersitecie nie pravodziŭ z nami pracu, bo i pastupleńnie, i ekzamieny — heta taki stres».
Jašče adno samahubstva, pa słovach Antona, adbyłosia 10 sakavika. Chłopiec skončyŭ žyćcio samahubstvam užo ŭ internacie №2.
Pra heta «Lusterku» raskazała i adna sa studentak BDUIR Maryja (imia źmieniena):
«Pra heta vykładčyki nie raskazvajuć, ja daviedałasia praz svaich adnahrupnikaŭ. Nie viedaju, jakija dakładna miery prymaje administracyja, ale ŭsich susiedziaŭ taho chłopca z druhoha internata pierasialili, a sam błok zakryli na hod».
Pa słovach dziaŭčyny, chłopiec-samahubca ź internata №2 vučyŭsia na pieršym kursie. Bolš ničoha pra jaho jana nie viedaje — infarmacyju pra trahiedyi studentam nie paviedamlajuć.
«Kaniešnie, dumaju, paśla takich navinaŭ va ŭsich byŭ šok, — upeŭnienaja jana. — Ale kali asabista z čałaviekam nie znajomy, jano pa-inšamu ŭsprymajecca. Mahčyma, u internatach bolš panuraja atmaśfiera, ale sama nie žyvu tam, tamu nie viedaju detali».
Jak uschvalavanaja situacyjaj mama adnoj sa studentak BDUIR žurnalistka «Lusterka» patelefanavała ŭ internat №1. Zahadčyca Alena Prodeus raskazała, što infarmavać studentaŭ pra toje, što zdaryłasia, administracyja nie źbirałasia, a voś psichałahičnuju dapamohu im zaŭsiody hatovyja akazać.
«My nie pavinny ničoha takoha tłumačyć [što adbyvajecca], — zajaviła jana. — Kali ŭ vašaha dziciaci jość niejkija prablemy, u nas tut prosta ŭ internacie pracuje psichołah. Kali treba niejkuju pracu pravieści, viadoma, možam heta zrabić.
Na svaim uzroŭni ja prahavorvała ŭsie hetyja pytańni. Kazała, što b ni adbyłosia ŭ žyćci, dumajcie nie tolki pra siabie, a jašče pra toje, što ŭ vas jość mamy, braty i siostry, dumajcie pra nastupstvy, jakija mohuć być. A naohuł vy ŭsie maładyja, i ŭ vas pavinna być žadańnie ŭbačyć zaŭtrašni dzień, damahčysia čahości novaha. I nie važna, kali niešta nie atrymałasia. Nie atrymałasia siońnia — atrymajecca zaŭtra.
Heta značyć, voś takija hutarki my viadziem, ale nie abmiarkoŭvajem tyja rečy, jakija zroblenyja, skažam tak, niapravilna. Tamu nie dumaju, što treba takija rečy papularyzavać i vystaŭlać napakaz».
Razvažajučy pra pryčyny niekalkich trahiedyj, zahadčyca zapeŭniła: usio, što adbyvajecca, nie maje dačynieńnia da ŭniviersiteta.
«U hałavu kožnamu dziciaci my nie zaleziem, — miarkuje jana. — Zrazumiełaja reč, my nie pravakujem takija rečy. < … > Heta dakładna nijak nie źviazana, što tut chtości kahości da čahości prymušaje albo stvaraje takija ŭmovy dla hetaha. I, skažam tak, niama takoha, što tut niejkija zabaronienyja rečy adbyvajucca. Ničoha hetaha padobnaha i blizka nie dapuskajem. Naohuł u nas usie davoli dobrazyčlivyja».
Pa słovach Aleny Prodeus, u pryčynach trahiedyj ciapier raźbirajucca śledčyja orhany.
Čytajcie taksama:
MUS nazvała samy pratesny ŭniviersitet
Padrychtoŭka siłavikoŭ u VNU vyrasła na 20%. Ministr adukacyi raspavioŭ pra źmieny ŭ sistemie
