Dziacinstva Lizy nie było prostym: razam z bratam Arturam jany raśli ŭ domie, poŭnym kanfliktaŭ, hvałtu, biez stabilnaści. U im «darosłyja nie davali rady svaim abaviazkam».
U horšyja momanty jany padtrymlivali adno adnaho tym, što siadali pić razam harbatu i maryli pra svaju idealnuju budučyniu: «ź ladoŭniaj, poŭnaj smačnych praduktaŭ, z kachanymi pobač, z utulnymi, čystymi damami, poŭnymi raślin na padakońnikach».
Svaje mary Liza šmat u čym zmahła realizavać z Daniłam, ukraincam, ź jakim jana paznajomiłasia paśla emihracyi ŭ Polšču.
Jak jany paznajomilisia?
Była vosień 2020 hoda, kavidny čas. Usie publičnyja miescy, u tym liku trenažornyja zały, byli začynienyja. Tamu Daniła zajmaŭsia sportam u svaim pakoi, jaki zdymaŭ na pieršym paviersie šmatpaviarchovika, i ŭbačyŭ Lizu — susiedku, što žyła vyšej. Jana zapaliła cyharetu. Daniła zhadvaje, što heta jamu nie spadabałasia, ale jamu spadabałasia Liza.
Liza i Daniła. Fota z sacsietak.
Dziaŭčyna vielmi lubiła vandravać (asabliva jaje zachaplała mora), hatavać, piakła torty. A jašče jana abažała daryć padarunki. Daviedaŭšysia, što Daniła maryć navučycca hrać na hitary, jana znajšła jamu nastaŭnika i arhanizavała jaho pieršy chatni kancert.
Kali ž chłopiec padzialiŭsia idejaj zrabić dla brata šapku svaimi rukami — ź miakkaha pradziva i ŭ formie trusika, — prynialisia za pracu razam. Z dapamohaj navučalnych urokaŭ na jutubie para stvaryła svaju pieršuju šapku, sumlenna padzialiŭšy abaviazki: pa adnym vuchu na kožnaha. Na hetym pryhody Daniły z samarobkaj skončylisia, ale nieŭzabavie heta stała novym zachapleńniem Lizy. Jana pačała prahresavać u majsterstvie viazańnia, stvarać usio novyja madeli. Chutka jany pajšli na prodaž, i zrabili jaje viadomaj siarod fanataŭ takich jarkich fasonaŭ.
Niekatoryja z prac Lizy.
Pra što maryła dziaŭčyna? U svaim dziońniku jana apisvała heta tak:
«Žyvie ŭ Paryžy, razam z chłopcam, jaki kachaje i padtrymlivaje jaje. Taksama ź joj žyvie małodšaja siastra ź Biełarusi. Jana kiruje ŭłasnaj mašynaj, maje biznes, jaki kvitnieje i dazvalaje joj vandravać pa ŭsim śviecie».
Na pachavańni taksama raspaviali, što paśla śmierci Liza paśpieła pryjści ŭ sny da niekatorych blizkich i znajomych — da brata, maci Daniły i svaich klijentak.
U śnie brata Artura jana raspaviała, što padčas hvałtavańnia nie paśpieła adčuć pakuty: adrazu ž adklučyłasia. Praz chvilinu paśla ataki jana apynułasia zusim u inšym miescy, dzie było spakojna: Liza pakinuła svajo cieła, jaje tam nie było.
U Varšavie raźvitvajucca sa zhvałtavanaj i zabitaj biełaruskaj. Na pachavańni byŭ Paźniak z žonkaj FOTA
«Jaje zvali Liza». U Varšavie prajšoŭ Marš u pamiać ab zhvałtavanaj i zabitaj biełaruscy REPARTAŽ
«Mnie paščaściła. A Lizie — nie». Paśla śmierci biełaruski ŭ Varšavie ŭ siecivie šyrycca chešteh #chopićhvałcić — voś što pišuć
