Uročyšča. Fota: blukach.by
Kaliści ŭ hłuchich bałocistych lasach Lepielščyny, što na poŭdzień ad rajcentra, znachodziłasia vioska Karsaŭščyna, abo Karsaščyna, Krasaščyna — navat sami žychary nie mahli dakładna skazać, jak pravilna.
Biełaruski movaznaviec Alaksandr Rohaleŭ u takich nazvach jak Karsaščyna, Kuršynavičy, Kuršy i Kurčy bačyŭ mierkavanuju suviaź sa staražytnabałckim etnonimam korś (kurony, kuršy). Praŭda, žyli jany davoli daloka ad hetych miaścin — na ŭźbiarežžy Bałtyjskaha mora.
Ale ŭ 1930-ja hady hetaja nazva čymści nie zadavoliła partyjnaje kiraŭnictva rajona. Čym tłumačyli źmienu nazvy, niemiłahučnaściu ci ideałahičnaj nieadpaviednaściu, nieviadoma, ale, jak śviedčyć ałfavitny pakazalnik pierajmienavańniaŭ da «Karotkaha tapanimičnaha słoŭnika Biełarusi» Žučkieviča, u 1939 hodzie vioska atrymała novuju nazvu — «Sčastlivaja Žizń». Adpaviedna na biełaruskuju pieradavali nie pramym pierakładam, a transkrypcyjaj jak Ščaślivaja Žyzń.
U toj hod pierajmienavali 11 pasieliščaŭ u rajonie. Tak, jaŭna šlachieckaje Aŭhustava stała Źviazdoj, Klimoncava — Kastryčnikam, Ivan-Bor — Čyrvonym Kastryčnikam, a jašče adnoj Žyźniu, praŭda, nie Ščaślivaj, ale Svabodnaj, stała Zabielina.
Karsaŭščyna na davajennaj karcie RSČA
Ale, vidać, pieradvajennyja pierajmienavańni nie dali ŭsim novym nazvam tryvała zamacavacca ŭ hałovach i na papiery. Karsaŭščyna sparadyčna źjaŭlajecca na praciahu ŭsiaho XX stahodździa.
Na 500-mietrovaj karcie RSČA, jakija vydavalisia až da samaha pačatku vajny, jašče Karsaŭščyna ŭ atačeńni chutaroŭ Vasłavava, Kazimiravy, Doŭhaja Łuža, Schieda — ad hetych pasieliščaŭ historyja nie pakinuła nijakich śladoŭ.
Praz 20 hadoŭ, u lipieni 1961 hoda viosku pad nazvaj Karsaŭščyna pieradali z Krasnałuckaha ŭ Vałosavicki sielsaviet Lepielskaha rajona.
U «Słoŭniku nazvaŭ nasielenych punktaŭ Viciebskaj vobłaści» Jaŭhiena Rapanoviča, vydadzienym u 1977 hodzie, prysutničaje i Krasaščyna, i Ščaślivaja Žyzń — abiedźvie ŭ saŭhasie «Vałosavičy» Lepielskaha rajona.
Ščaślivaja Žyzń na karcie Hienštaba
Na karcie-kiłamietroŭcy Hienštaba, vydadzienaj u 1979 hodzie, paznačana «Sčastlivaja Žizń». Hetaja nazva fihuruje i na sučasnych kartach 1990-ch hadoŭ, praŭda, užo jak lasnoje ŭročyšča.
Vyjaviłasia, što žyćcio ŭ Ščaślivym Žyćci było nie takim užo i ščaślivym, jak dekłaravała nadumanaja savieckaja nazva. Žyćcio akazałasia nadzvyčaj ciažkim. Mabyć, savieckija kiraŭniki nie viedali, što dla ščaścia ludziam adnoj ideałohii niedastatkova.
«Kinuła vučobu viasnoj. Usio praź nievynosnaje žyćcio ŭ Ščaślivym Žyćci. Dumała, što horš nie byvaje», — tak pryhadvali pra Ščaślivaje Žyćcio byłyja viaskoŭcy.
Žychary — chto vyjazdžaŭ ź lasnoj vioski, chto pamiraŭ ad staraści. Škołu zakryli, a jaje budynak pieravieźli ŭ susiedniuju viosku. U 1970 hodzie ŭžo zastavałasia zusim mała ludziej. A paśla, u kancy 1980-ch hadoŭ, vioska raptam źnikła.
Ščaślivaje Žyćcio na karcie 1990-ch hadoŭ
Praŭda, raźvitacca ź joj aficyjna doŭha nie navažvalisia. Jaje paśpieli ŭnieści ŭ 1999 hodzie ŭ pieršuju kampjutarnuju bazu danych nasielenych punktaŭ Biełarusi, prysvoiŭšy ŭnikalny kod SOATO 2227804126.
U śpisie nasielenych punktaŭ, jaki da stvareńnia Adzinaha rejestra administracyjna-terytaryjalnych i terytaryjalnych adzinak Respubliki Biełaruś vykonvaŭ funkcyju dziaržaŭnaha ŭliku nasielenych punktaŭ, kala nazvy pasielišča majecca rukapisnaja pamietka: «upr. r. 84 — 22.12.01 h.».
Takim čynam, vioski aficyjna nie stała 22 śniežnia 2001 hoda. Tady i skončyłasia historyja Ščaślivaha Žyćcia na Biełarusi.
Ad Ščaślivaha Žyćcia siońnia nie zastałosia nivodnaha śledu
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»
