U sioletniaj ankiecie najbolš źviartaje na siabie ŭvahu pytańnie № 16, u jakim školnikam prapanujuć navat nie vykazać svajo ŭłasnaje staŭleńnie da savieckaha pieryjadu historyi Biełarusi, a dać adłup jaho «ačarnicielam». Sama farmuloŭka pytańnia nadta šmatsłoŭnaja i vielmi prazrysta namiakaje, jakim musić być adkaz:
«Jość srodki masavaj infarmacyi, jość publicystyčnyja artykuły, litaraturnyja tvory i kinafilmy, u jakich naŭmysna hańbujuć, łajuć, apašlajuć savieckich ludziej, asabliva asob vydatnych, hierojaŭ. Saŭki, vatniki, hopniki, čyrvonyja čałaviečki, niaščasnyja, niepaŭnavartyja — tak nazyvajuć jany ludziej taho času, u jakim žyli našy dziady i pradziedy. Adnak, vobrazy i žyćcio Zinaidy Tusnałobavaj i Iosifa Marčanki i mnostva inšych viadomych ludziej savieckaha času, spravy i ździajśnieńni ŭsiaho naroda śviedčać pra toje, što savieckija ludzi byli inšyja. Parazvažajcie pra pryčyny niehatyŭna-varožaha staŭleńnia da savieckich ludziej i da hramadstva, u jakim jany žyli».
Pałačanka Zinaida Tusnałobava-Marčanka (1920-1980) viadomaja tym, što padčas vajny, słužačy na froncie miedsiastroj, była ciažka paranienaja ŭ bai i, doŭha pralažaŭšy na marozie, admaroziła ruki i nohi, jakija daviałosia amputavać. Niahledziačy na heta, jana paśla vajny nie tolki ŭdzielničała ŭ hramadskim žyćci, ale taksama znajšła svajo kachańnie i naradziła dziaciej.
Respublikanskuju hadzinu pamiaci ź piśmovym urokam «Kachańnie i podźvih» arhanizuje Biełaruskaje tavarystva pamiaci vajaroŭ i achviar Vialikaj Ajčynnaj vajny.
Pracu vučniam prapanujecca vykanać «u formie ese ci prostaha vykładańnia svaich mierkavańniaŭ, u čym Vam dapamohuć pytańni hetaha zadańnia».
Čytajcie taksama:
Łukašenka pra padručnik Koli pa fiłasofii: Jaki kašmar, što jany napisali — heta žach
