Skryn strymu
Pra siamju i toje, za što žyvie
Pratasievič udakładniŭ, što baćkam stać nie paśpieŭ i jaho žonka nie major KDB.
Sam jon ciapier nie pracuje, žyvie za košt žonki. Taksama nahadaŭ pra toje, što byŭ u śpisach ekstremistaŭ i terarystaŭ, nie moh uładkavacca na pracu i niekatoryja rachunki dahetul zabłakavanyja.
A pakul siadzić doma, zachapiŭsia taro i hladzić «Bitvu ekstrasensaŭ».
Pratasievič skazaŭ, što nie moža vyjazdžać, bo ŭ jaho nie pahašana sudzimaść i pa linii padatkovaj jość zapazyčanaść. Plus idzie jašče adzin praces pa kampiensacyi škody.
Pra pakazańni na inšych
«Naša Niva» spytała, ci nie soramna jamu za toje, što nahavaryŭ na inšych ludziej.
«Pra jakich ludziej, pry jakich situacyjach? Zanadta abstraktnaje pytańnie», — spačatku zaŭvažyŭ Pratasievič.
Paśla ŭdakładnieńnia, što majucca na ŭvazie pakazańni na ludziej, jakija ciapier za kratami, Raman adkazaŭ, što ŭsie padrabiaznaści razhałošvać nie moža.
«U mianie sapraŭdy byli dopyty pa mnohich ludziach. U mianie pytalisia: «Viedaješ?» Nu viedaju. «Taki i taki?» Nu tak. Adkul znajomy i hetyja ŭsie standartnyja pytańni. Takija ahulnyja frazy, heta raz.
Pa-druhoje, hetyja ludzi ŭžo znachodzilisia ŭ SIZA. Niaŭžo vy dumajecie, što, kali b ja, viedajučy (a ŭ mianie było šmat dopytaŭ pra ludziej, jakich ja navat nie viedaŭ), rezka staŭ kazać «nie, nie viedaju», hetym ludziam nie dali b termin ci štości było inačaj? Ci vy dumajecie, kali ja b skazaŭ «nie, ja admaŭlajusia davać pakazańni», hetych ludziej by adrazu adpuścili? U čym łohika?
A vy pryčapilisia da niejkich słoŭ, što niedzie byli maje pakazańni. Častka z taho, što było ŭ majoj spravie (nie viedaju, jak pravilna skazać, niachaj darujuć mnie jurysty i supracoŭniki siłavych struktur), brałasia kavałkami, kab była niejkaja ahulnaja fabuła. Tamu tam mahło prysutničać majo proźvišča».
«Naša Niva» spytała ŭ Ramana taksama, čamu z pamiłavańniem i chatnim aryštam pašancavała tolki jamu. Inšym nie prapanoŭvali ci jany sami nie zachacieli?
«Ja liču, što ŭ niejkaj stupieni mnie pašancavała. U niejkaj stupieni ja vybudavaŭ niejkuju pravilnuju taktyku, tamu što ja nie išoŭ na kanfrantacyju, a pryznavaŭ vidavočnyja rečy, u tym liku i publična i nie staraŭsia ź siabie stroić toje, čym nie źjaŭlajusia».
Pratasievič taksama skazaŭ, što dziaržavie nie było sensu sadžać samalot: maŭlaŭ, bo za tydzień da hetaha nad Biełaruśsiu pralatali čalcy štaba Cichanoŭskaj i ich mahli b tady pasadzić. Heta niapraŭda: pakazańni dyśpietčara, jaki źbieh za miažu, i inšyja faktary śviedčać pra toje, što samalot pasadzili prymusova ŭ Minsku pa ŭkazcy ŭładaŭ.
Pra Sofju Sapiehu
U Pratasieviča spytali: ci nie škaduje jon, što jaho zajavy pra žanićbu vyjšli ŭ tyja ž dni, kali Sofja Sapieha atrymała prysud.
«Ja ni razu publična ci niepublična nie skazaŭ ničoha kiepskaha pra Sofju. (…) U mianie da jaje niama nijakich niehatyŭnych adčuvańniaŭ. A što tyčycca viasiella… Toj post, dzie ja abvieściŭ što ažaniŭsia, — heta sapraŭdy była maja pamyłka, što jon vyjšaŭ u toj čas. Prosta na toj momant byli inšyja pytańni, pra jakija dumaŭ, i bolš za toje, ja nie viedaŭ, kali Sofji vyniesuć prysud, tamu tak atrymałasia».
Jon dadaŭ, što heta było nie śpiecyjalna i jon škaduje, što tak atrymałasia.
Pra represii
U Pratasieviča pacikavilisia: jak jon dumaje, kali spyniacca represii, bo mnohija chacieli b viarnucca.
«Nidzie nichto siarod ludziej užo daŭno pra heta nie kaža i zabili na heta bołt. Mahčyma, kultyvujucca asobnyja zatrymańni ŭ apazicyjnych ŚMI. Ale ŭ Biełarusi ŭsim daŭno ŭsio roŭna i heta tema nieaktualnaja niekalki hadoŭ jak», — skazaŭ jon.
Ci nie baicca jon, što sam znoŭ apyniecca za kratami?
«Ja nie rablu bolš złačynstvy, za jakija mahu apynucca ŭ SIZA, mnie bajacca bolš niama čaho», — ličyć Pratasievič.
«Ja nie pieraabuvaŭsia. Mianie kinuli svaje ž»
Jak Raman zmoh pierakanać siłavikoŭ, što kančatkova źmianiŭ pazicyju i bolš nie budzie pieraabuvacca?
«Ja nie pieraabuvaŭsia. Mianie kinuli svaje ž — jak ja paśla hetaha mušu da ich stavicca? Patłumačcie».
Chłopiec dadaŭ, što ciapier nie trymaje ni na kaho zła, za vyklučeńniem niejkich miedyjnych pierson.
«Mianie adpravili na zaboj, kab zdabyć niejkuju palityčnuju vyhodu».
Žorstkija prysudy (bolš za 10 hadoŭ) žurnalistam — heta spraviadliva?
«Pavinny adkazvać abo žurnalisty, abo kampietentnyja orhany. U mianie niama takoj pryvilehii kazać nakolki žorstka-niažorstka. Ja žyvu ŭ Biełarusi, značyć jość adno prostaje praviła: padabajucca ci nie zakony, ja budu ich prytrymlivacca», — adkazaŭ Pratasievič.
Pra strym u Azaronka i nacyjanalny ściah na padłozie
Adzin z hledačoŭ zhadaŭ strym u Azaronka, kudy paklikali Pratasieviča i ŭ studyi paścialili bieła-čyrvona-bieły ściah. «Čamu nie nastupiŭ?» — spytaŭ hladač. Raman patłumačyŭ, što kali zachodziŭ, nie bačyŭ ściah, tamu nastupiŭ i ledź nie ŭpaŭ, tamu kali vychodziŭ, pierastupiŭ, kab nie paśliznucca.
Ci jość u Ramana kuratary?
«Vy praŭda ličycie, što ciapier u Kamitecie dziaržaŭnaj biaśpieki na mianie jość sprava? Praŭda dumajecie, što kali b była, ja b staŭ raskazvać u internecie, jak usio heta naładžana?»
Pratasievič patłumačyŭ, što viarnucca ŭ efir rašyŭ, kab havaryć ź ludźmi. Dla jaho heta taksama momant terapii, bo jon prymaje snatvornaje i inšyja leki.
