Kali Rejs i Džodzi Foster u sieryjale «Sapraŭdny detektyŭ. Načnaja kraina», čaćviortaj častcy kryminalnaj franšyzy HBO. Fota: HBO via Associated Press
Stvoranaja dla HBO jašče ŭ 2014 hodzie piśmieńnikam i pradziusaram Nikam Picałata, pieršapačatkovaja viersija «Sapraŭdnaha detektyva» ŭjaŭlała saboj hatyčnuju kryminalnuju dramu ŭ formie antałohii, adznačanuju schilnaściu aŭtara da jak byccam hłybokich, kvazipaetyčnych dyjałohaŭ. U pieršym siezonie «Sapraŭdny detektyŭ» raspaviadaŭ pra dvuch zmučanych śledčych-mužčyn, jakich syhrali Vudzi Charelsan i Mećju MakKonachi. U centry «Načnoj krainy» — čaćviortaj viersii kryminalnaj dramy HBO — dźvie žančyny-detektyvy, jakich hrajuć Džodzi Foster i byłaja baksiorka Kali Rejs.
Papiarednija siezony «Sapraŭdnaha detektyva», jak i apošni, zabaŭlalilisia sa zvyšnaturalnymi elemientami i sprabavali namacać ideju, što ŭ śviecie isnuje zło, jakoje nie paddajecca razumieńniu śmiarotnych, — ale, treba skazać, nivodzin ź ich nie zahłyblaŭsia ŭ atmaśfieru amal biblejskaha strachu tak, jak heta zrabiŭ apošni siezon, zvažaje Rogerebert.com. Intryhavalnaje daśledavańnie zabojstvaŭ, žančynanienaviśnikaŭ, rasizmu, cykłaŭ hvałtu i, mahčyma, čahości z Łaŭkrafta, raskaturchaje navat abyjakavaha hledača. Sieryjał nie prosta padtrymlivaje ton nieminučaha hvałtu — źjaŭlajecca adčuvańnie, što śviet moža raskałocca i prosta pahłynuć piersanažaŭ u hetaj krainie biaskoncaj nočy, dzie sonca nie ŭzychodzić miesiacami, a ciemra chavaje ŭsie dziei, što ŭ im adbyvajucca.
Kali Rejs i Džodzi Foster u sieryjale «Sapraŭdny detektyŭ. Načnaja kraina», čaćviortaj častcy kryminalnaj franšyzy HBO. Fota: Michele K. Short / HBO
Režysiorka Isa Łopies stvaryła vobraz śvietu, u jakim čarhujucca rezki, žorstki realizm i niezabyŭnyja siurrealistyčnyja javy. Jana skazała, što chacieła dabicca lustranoj supraćlehłaści tradycyjnamu siezonu:
«Tady jak «Sapraŭdny detektyŭ» napoŭnieny mužčynami i potam, «Načnaja kraina» napoŭniena choładam, ciemraj i žančynami». Misija vykanana: hetaje šou źniataje ŭ Isłandyi i jano sapraŭdy vyklikaje murašoŭ na skury.
Jak adznačaje Vanity fair, dźvie histaryčnyja zahadki, jakija natchnili čaćviorty siezon «Sapraŭdnaha detektyva — heta «zahadka Maryi Sielesty», amierykanskaha karabla XIX stahodździa, uvieś ekipaž jakoha jak byccam rastvaryŭsia ŭ pavietry, pakul sudna nakiroŭvałasia ŭ Italiju; i incydent na pieravale Dziatłava ŭ 1959 hodzie — vypadak z udziełam dzieviaci savieckich turystaŭ, jakija ź nieviadomych pryčyn vyjšli sa svajho łahiera, a zatym źmierźli da śmierci ŭ blizkaj pustyni.
Žachi «Načnoj krainy» razhortvajucca ŭ daśledčym centry Alaski, jaki stanovicca arenaj niespaścihalnaha kašmaru. Navukoŭcy źnikli, i jość prykmiety taho, što na bazie adbyłosia niešta žudasnaje — u pryvatnaści, na padłozie znojdzieny čałaviečy jazyk. Chutka bolšaść z vučonych znojduć aholenymi i zamarožanymi ŭ formie niejkaha frahmienta ź siurrealistyčnaj karciny. Što tut adbyłosia? Byŭ heta čałaviek ci niešta zvyšnaturalnaje?
Hałoŭnaj siłaj rasśledavańnia stanovicca Liz Denviers, jakuju ź ledzianoj daskanałaściu syhrała Džodzi Foster. Jana pakazvaje čałavieka, jaki poŭny rašučaści damahčysia spraviadlivaści, choć i dosyć cyničny, kab razumieć, jak redka heta zdarajecca i jak niašmat pryniasie zadavalnieńnia. Da Liz dałučajecca miascovy palicejski Evandželin Navara — ščyra kažučy, ich abjadnoŭvaje ahulnaje ciomnaje minułaje — adna pieražytaja žudasnaja noč, uspamin pra jakuju pryvodzić da peŭnaha napružańnia ŭ ich tandemie.
— Kim ty była raniej, Roŭz? — pytajecca Evandželina ŭ adnaho ź piersanažaŭ u čaćviortym epizodzie — havorka idzie pra čas, kali Roŭz źbiehła na Alasku.
Historyja pra «raniej» i «ciapier» datyčyć kožnaha piersanaža sieryjała: jany ŭsie albo biahuć ad čahości, albo sprabujuć zabycca, kim byli raniej. Heta sieryjał, u jakim hierojaŭ litaralna pieraśledujuć pryvidy miesca i tyja, ad kaho piersanažy sprabujuć źbiehčy, — tamu jon zdajecca bolš poŭnym žachu, čym luby papiaredni siezon. Efiektu dadaje i toje, što Łopies i jaje kamanda ŭvieś čas vykarystoŭvajuć hulniu śviatła i cieni — z dapamohaj kaladnych ahieńčykaŭ, far, aśviatleńnia bara i inšych srodkaŭ — kab uvieś čas «padśviatlać» roźnicu pamiž tym, što my bačym, što ŭjaŭlajem i što jość nasamreč.
U rešcie rešt, kali abyścisia biez spojleraŭ, možna skazać, što bolšaść sapraŭdnych žachaŭ hetaha rehijona i jaho žycharoŭ, viadoma, sparodžanyja čałaviečaj słabaściu, prahnaściu, biezabaronnaściu i žorstkaściu. Kali jość niešta, što abjadnoŭvaje siezony «Sapraŭdnaha detektyva», dyk heta adčuvańnie taho, što stanovicca ŭsio ciažej zmahacca ź ciomnym bokam čałaviectva. Łopies i jaje aŭtary ŭsialajuć dastatkova nadziei ŭ napružanuju intensiŭnaść hałoŭnych hierojaŭ, kab hladač moh dumać, što śviatło ŭsio jašče pieramahaje. Ale baraćba stanovicca bolš žorstkaj.
Čytajcie taksama:
«Niebaraki» (Poor Things): pahladzieli samy dziŭny film hoda i raskazvajem, čaho čakać
Što stała z hierojami kultavaha biełaruskaha filma «Vyšej za nieba»
Kaho ź biełaruskich piśmieńnikaŭ najbolš vydavali za savieckim časam? Nie ŭsich vy viedajecie
