Fota: AP Photo / David Goldman
Mnohija miarkujuć, što ŭ saŭnie ci łaźni kaniečnie być hołym, tolki ručnik padściłać. A voś finy nie ličać heta važnym. Tut ludzi čaściej za ŭsio chodziać u saŭny ŭ kupalnikach.
Uvohule, hałoŭnaje praviła finskaj saŭny — nijakich praviłaŭ niama! «Kožny chodzić u saŭnu tak, jak choča», kažuć finy. Ale chodzić! Mnohija, kali nie ŭsie, finy chodziać u saŭnu. Na 5,5 miljona žycharoŭ prypadaje 3 miljony saŭnaŭ, i bolšaść ludziej majuć ułasnuju saŭnu doma. Ale chodziać parycca i ŭ hramadskija — kab pahavaryć, patusavacca.
Kožny zastajecca stolki, kolki moža vytrymać. Niekatorym treba 10 chvilin, inšym — 45 chvilin, a chtości zastajecca ŭ saŭnie hadzinami. Lijuć vadu na razahretyja kamiani, a voś dadavać vodary nie pryniata.
Paśla saŭny časta skačuć u basiejn z chałodnaj vadoj. Choładna, ale vytrymlivaješ — maleńkaja pieramoha. Heta i značyć «sisu» — asablivaje finskaje słova, jakoje aznačaje «siłu», «bajavy duch».
Finam nieŭłaściva zacyklivacca na niepryjemnaściach, jany prosta zakasvajuć rukavy i biarucca za spravu. Mahčyma, heta i jość hałoŭny sakret, čamu finy tradycyjna ŭ viersie rejtynhaŭ ščaścia. Kali nie pieršaje miesca, to druhoje. Bo hałoŭnaje ŭsio ž — što finy starannyja, ščyryja da pracy, a tamu zamožnyja.
Čytajcie taksama:
U Finlandyi zafiksavali samuju nizkuju tempieraturu ŭ XXI stahodździ. U krainie admianiajuć ciahniki
