Heta byli nie błokbastery, a ŭsio ž jany trapili ŭ našyja sercy. «Tolki dla ludziej»: «Restler», «Stylahi», «Polska-rasiejskaja vajna», «Rajon №9»... Piša Liza Kavalčyk.
Sioleta čaćviortym zachadam našu płanietu vybaŭlaŭ Terminatar, transformiery druhim nakładam bliskuča, ale biez usiakaj jasački sensu pieratvarylisia ŭ samich siabie, a Ludzi Iks katory ŭžo raz nie schacieli pastavić na svajoj mutanckaj płanietavybaŭlalnaj karjery tłusty ihrek.
Adnak paśla kinošnych scen masavaha razbureńnia, viartajučysia ŭ svaje dziŭnym čynam acalełyja paśla ŭsich tych apakalipsisaŭ malinaŭki i sierabranki, hledačy sutykalisia tam z pazbaŭlenaj dzivosnych specefiektaŭ, ale adhetul nie mienš fiejeryčnaj rečaisnaściu. Realnaściu, zamiašanaj nie na kampjutarnych trukach, a na čałaviečych pačućciach i žarściach.
Adnak, varta zaciemić, byli, byli sioleta stužki, jaki abrali nie iści zornym šlacham błokbasteraŭ pra niejmaviernych pryšelcaŭ i blašanych kibarhaŭ, i ŭsio roŭna trapili ŭ našyja sercy (chiba praz słužbovy ŭvachod «Tolki dla ludziej»). 5 filmaŭ, jakija nas sioleta rasčulili.
5. Jon jašče vierniecca
 Uźlot Miki Rurka ŭ "Restlery". |
«Restler» ź Miki Rurkam. Niahledziačy na kidkuju rekłamnuju kampaniju i blask hałoŭnaj temy (pastanovačnyja bai - restlinh), heta ścišany, asabisty film: pryvatny apovied pra pryvatnaha čałavieka. Adviečnaja pieśnia pra sprobu viartańnia da ŭłasnych viaršyniaŭ. Pra paklikańnie, ulubionuju spravu, zajmańnie jakoj maje svaju vysokuju canu. Navat uśviedamlajučy, što chepi-enda nie pradbačycca, usio roŭna hladzim, pryhladajemsia, prymiervajemsia nie vyklučana, što i samim koliś daviadziecca ździejśnić svoj kambek.
4. Raskaturchajem hety śviet!
 "Rok-chvala" |
 "Stylahi" |
Na hetuju pazicyju zaskočyli adnajajkavyja braty-bliźniuki: anhlijskaja «Rok-Chvala» i rasijskija «Stylahi». Hieroi pieršaj stužki z brytanskich moraŭ 70-ch pa pirackim radyjo tranślujuć jaŭnuju kontru saładžavaj estradzie, druhija - u Maskvie 60-ch na złość kamsamolskaj arhanizacyi nastaŭlajuć fijaletavyja čupryny i skočuć jaŭna niekanviencyjnyja buhi-vuhi. Seks, rok-n-roł i ŭsio takoje pa poŭnaj prahramie. I, viadoma, im hodna procistajać: pieršym - kiepski aficyjoz z uradu Jaje Karaleŭskaj Mości ŭ zašpilenych na ŭsie huziki harniturach, druhim: strymanaja zvonku i ašalełaja ź siaredziny savieckaja ŭraŭniłaŭka.
I dychtoŭny saŭndtrek u dadatak. A dla anhła-amierykanskaha vucha «Majo pakaleńnie» hurtu The Who – ŭsio roŭna jak dla postsavieckaha «Ckovannyje odnoj ciepju» «Nautyłusa Pampiliusa».
3.Hołaja praŭda pra eŭrahramadzianstva
 «Maŭčańnie Łorny» |
«Maŭčańnie Łorny». Ałbanskaja imihrantka Łorna zaklučaje fiktyŭny šlub ź bieznadziejnym narkamanam Kładzi, kab atrymać bielhijskaje hramadzianstva. Saŭdzielniki Łorny čakajuć, kali narkaman pamre: tady aŭdaviełaja Łorna iznoŭ praz šlub — vyciahnie na Zachad rasijskaha mafijozi ź vialikimi hrašyma. Ale ŭ hieraini niečakana abudžajecca spačuvańnie.
Paśla šerahu stužak, u jakim ŭsia vina za harotnaje stanovišča emihrantaŭ ŭ Jeŭrasajuzie ŭskładałasia na karennych žycharoŭ krainy, «Maŭčańnie Łorny» – kontrataka. Hetym razam ad voka kinamastakoŭ nie schavaŭsia toj fakt, što pakryŭdžanyja adaptavalisia da ŭdaraŭ i nanosiać kryŭdzicielu nie mienš žachlivyja vyciahi ŭ adkaz. Adnak režysiory, braty Dardeny, zabaŭlenyja zusim nie prablemaj jeŭrapiejskaj emihracyi, a chutčej vymaloŭvańniem abrysaŭ čałaviečaj dušy, što pračynajecca j prajaŭlaje siabie. Filma naminavaŭsia ŭ Kanach na «Załatuju palmu».
2.Polska-rasijskaja vajna ŭ asobna ŭziataj hałavie
 «Polska-ruskaja vajna pad bieł-čyrvonym ściaham» |
Na hetaje miesca traplaje nie abłaščanaja i nie abiełarušanaja našym kinaprakatam «Polska-rasiejskaja vajna pad bieł-čyrvonym ściaham». Hdański mikrarajon: jaho nasielniki, naniuchanyja hramučaj sumieśsiu kakainu i supoŭ z pakiecika, zakinutyja niahustym piŭcom z płastykavych kubačkaŭ, kałamutnym vokam nazirajuć za kałdyrnym konkursam pryhažości, što pryśviečany tajamničamu Dniu biez rasiejcaŭ. Fantasmaharyčny raman Daroty Masłoŭskaj pierakinuŭsia ŭ jaskravuju vytvornuju mastackaha filma. Niama ni Polščy, ni Rasii, ni zhadanaj u filmie Biełarusi, adno pryharadny splin i hopnik pa mianušcy Silny, jakoha nieščaślivaje kachańnie ŭdaram pa hałavie razbudziła siarod biesprabudu sacyjalnaj matrycy, i ŭkłała ŭ vusny sakramientalnaje «Chto ja?».
1.Vyklučna dla ludziej
 Tolki dla ludziej. Šylda sa stužki «Rajon №9» |
Pakiniem «Avatar» dla budučyni – z usimi svaimi kaśmičnymi animacyjami, inšapłanietnymi paŭstańniami jon prylacieŭ da nas, peŭna, z nastupnaha dziesiacihodździa, dzie, padazrajem, hetych nieziamnych dabroćciaŭ budzie napoŭnicu.
Naš ža vybar - «Rajon numar 9».
U 80-ja nad Jochanesburham traplaje ŭ avaryju inšapłanietny karabiel. Paciarpiełych — insiektapadobnych istotaŭ — raśsialajuć pad horadam u niešta nakštałt łahiera dla ŭciekačoŭ, ad čaho tamtejšyja ziamlanie nie ŭ zachapleńni, bo razbeščanyja halečaj i kryminałam, prychadni zusim jak ludzi pačynajuć vieści antysacyjalny ład žyćcia.
Drobny čynoŭnik Vikus (Šartło Kopli) musić arhanizavać pierajezd inšapłanietnikaŭ u kancentracyjny łahier. Ale ad kanfiskavanaha karabielnaha paliva hieroj sam pačynaje pieraŭtvaracca ŭ insiektu — i jamu davodzicca na ŭłasnaj skury zaznaje čałaviečuju lutaść.
«Rajon numar 9» - taksama fantastyka, taksama vysoki biudžet. Ale režysior Nejł Błamkamp dabiŭsia praŭdzivaj spahady: stvaryŭ prychadniaŭ z kosmasu, adno kab my adčuli ziamnuju čałaviečnaść, adzieŭ ludziej u specefiektnuju braniu, tolki kab my ŭbačyli ich datklivaść, pierakinuŭ siužet u paralelny śviet - dziela starannaha vyvučeńnia našaha času z nasamrečnymi, žaluhodnymi, łahierami dla ŭciekačoŭ na Blizkim Uschodzie, u Afrycy i Jeŭropie.
