Karysna i dobra być realistam, pamiatać pra toje, chto ty, jakimi resursami vałodaješ, jakuju ekśpiertnaść maješ. Pjankoje vino «žadanaje za realnaje» pryvodzić da ciažkoha i praciahłaha pachmiella.
U mianie składajecca ŭražańnie, što daloka nie ŭsie, chto vystupaje pa pytańniach palitviaźniaŭ, razumiejuć, pra što jany kažuć. Ekśpiert — heta nie toj, chto vyrašyŭ vykazacca pa chajpovaj temie, a chto maje dośvied daśledvańniaŭ/dziejańniaŭ u hetaj temie.
Prosta nahadaju, što paru hod tamu ŭsie, chto moh (u tym liku, niejki čas navat vaš pakorny słuha), zajmalisia pytańniem mižnarodnaj kryminalnaj jurysdykcyi. Čas prajšoŭ, sprava nie daviedzienaja da kanca. Pierśpiektyvy tumannyja. Zatoje ciapier možna parazvažać pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ — chajp lubić novyja temy.
Ja skieptyčny cynik u pytańniach vyzvaleńnia palitviaźniaŭ i, baluča i niepryjemna heta pryznavać, ale ja nie baču pieradumoŭ dla taho, kab ułada pačała vypuskać zakładnikaŭ.
Jašče bolš cyničnaje paraŭnańnie — kali ty prychodziš na rynak, to ty albo pakupnik, albo handlar.
Kab być pakupnikom, u nas niama hrošaj, a kab być handlarom — niama tavaru.
Navat kali b łukašysty byli hatovyja «handlanuć žyvym tavaram», u nas niama što prapanavać naŭzamien — ani hrošaj, ani tavaru. Ja śviadoma nie kažu pra maralnaść/amaralnaść takoha handlu. Jon u lubym vypadku niemahčymy dla nas siońnia.
Prapanavać źniać z Łuki sankcyi? To nahadaju što nie my ich nakładali, a krainy Jeŭropy i ZŠA i nie za toje, što nas łupcavali i katavali ŭ 2020-m, a za samalot z Pratasievičam i za hibrydny mihracyjny kryzis.
Biezumoŭna, dypłamatyčnyja vysiłki pa vyzvaleńni palitviaźniaŭ važnyja i nieabchodnyja, ale na siońniašni dzień minski režym nie maje dastatkovych pieravah ad supracy z Zachadam pa pytańniach palitviaźniaŭ. Źniešniaja palityka režymu lahła pad kramloŭskija naratyvy amal całkam. Łukašenku bolš nie dazvolena hulacca ŭ samastojnuju liniju Minsk-Zachad.
Tamu, jak by ni prykra heta hučała — navat humanitarny śpis tych, chto zaŭtra pamre za kratami, chutčej za ŭsio zastaniecca biez zruchaŭ. I my z vami budziem zapaminać usio novyja proźviščy pamierłych palitviaźniaŭ.
Majo mierkavańnie nie ekśpiertnaje, ja nie maju dośviedu ŭ pieramovach pra vyzvaleńnie zakładnikaŭ, a ja vyšej pisaŭ, čamu važna abapiracca na mierkavańnie sapraŭdnych ekśpiertaŭ.
Ale ja ekśpiert u inšych rečach — u niepasrednaj dapamozie dy ratavańni ludziej, i ja viedaju, što maju rabić u hetaj situacyi.
Praciahvać padtrymlivać palitviaźniaŭ i ich svajakoŭ, evakujavać ludziej, kali heta atrymlivajecca, zajmacca reabilitacyjaj i sacyjalizacyjaj tych, chto adsiadzieŭ svajo i vyjšaŭ. Moža, heta i nie tak chajpova, ale dakładna pracuje.
Čytajcie taksama:
«My možam pastavić hetuju ŭmovu». Łatuška raskazaŭ, na što možna abmianiać vyzvaleńnie palitviaźniaŭ
Da sprobaŭ vyzvaleńnia palitviaźniaŭ dałučali Aŭstryju, Šviejcaryju i Čyrvony Kryž — Viačorka
