Juryj Karajeŭ. Fota: Sb.by
Juryj Karajeŭ raskazaŭ, što rodam z prostaj siamji, jahony baćka pracavaŭ elektramantažnikam, a maci inžynieram. Jaho samoha nazvali ŭ honar Juryja Haharyna.
«Baćki zakłali asnovu, pryncypy. Jany byccam prostyja, ale fundamientalnyja: być sumlennym pierad saboj i inšymi, dapamahać tym, chto žyvie ŭ niastačy, umieć pastajać za siabie», — raskazaŭ pra svajo vychavańnie ŭradženiec rasijskaj Asiecii Karajeŭ.
Były ministr pryznaŭsia, što źjaŭlajecca prychilnikam tvorčaści Alaksandra Razienbauma. Knihami, jakija najbolš na jaho paŭpłyvali, Karajeŭ ličyć «Try muškieciory» Dziuma i «Dzieci kapitana Hranta» Vierna, ale lubimaj nazyvaje «Uźniatuju calinu» Michaiła Šołachava, pryčym adznačaje ŭ joj epizod vyklučeńnia z partyi Makara Nahulnova.
Hałoŭnym śviatam Karajeŭ dla siabie ličyć Dzień Pieramohi.
Raspaviadajučy pra svajo źjaŭleńnie ŭ Biełarusi, pryhadaŭ historyju z rodnaha dvara:
«Ja, kali z vajennaha vučylišča raźmiarkoŭvaŭsia, maja susiedka ŭ našym internacyjanalnym dvary ŭ rodnym Ardžanikidze spytała: «Jura, ty kudy raźmierkavaŭsia?» «U Biełaruś», — adkazvaju. A jana kaža: «Jak tabie pašancavała. Heta najlepšy narod!» Ja z hetym pačućciom i ŭpeŭnienaściu žyvu tut užo 34 hady».
Varta nahadać, što na naradzie ŭ 2020 hodzie, aŭdyjazapis jakoj prysutnyja na joj aficery apublikavali ŭ internecie, Karajeŭ nazyvaŭ biełarusaŭ nie najlepšym narodam, a samym pakorlivym, i dziviŭsia, jak heta jany mahli ŭzbuntavacca suprać ułady.
Pryhadvajučy tahačasnyja padziei, kali jon uznačalvaŭ MUS, Karajeŭ zajaviŭ: «Apazicyjnyja telehram-kanały jaŭna pracavali na svaje «zialonyja», a ŭsie «niejtralnyja» byli achoplenyja niejkaj vakchanalijaj. Ja byŭ prosta ŭražany, jak adukavanyja ludzi stavilisia da hetych varjackich fejkaŭ. Hałoŭnaje, što my pieramahli i stali ŭ sto razoŭ macniejšyja!»
Apanientaŭ režymu Łukašenki jon abvinavaciŭ u tym, što tyja, jak «sučaśniki-paśladoŭniki» adnaho z kiraŭnikoŭ nacysckaj Hiermanii, pieraniali jahony pastułat «Čym bolš žachlivaja chłuśnia, tym achvotniej joj vierać».
Hetaja fraza časta prypisvajecca ministru prapahandy Jozefu Hiebielsu, ale nasamreč pachodzić z knihi Adolfa Hitlera Mein Kampf, u jakoj toj abvinavaciŭ jaŭrejaŭ i marksistaŭ u parazie Hiermanii ŭ Pieršaj suśvietnaj vajnie.
«Hetyja spadary zychodzili z taho pravilnaha raźliku, što čym bolš žachliva vy chłusicie, tym chutčej vam pavierać. Šarahovyja ludzi chutčej vierać vialikaj chłuśni, čym maleńkaj. Heta adpaviadaje ich prymityŭnaj dušy. Jany viedajuć, što ŭ małym jany i sami zdolnyja zmanić, nu a ŭžo vielmi mocna schłusić jany, mabyć, pasaromiejucca. Vialikaja chłuśnia navat prosta nie pryjdzie im da hałavy».
Jak bačym, hetaj frazaj nacysty raspaviadali nie pra svaje mietady, choć pa fakcie jany takimi i byli, a abvinavačvali joj svaich apanientaŭ. Dakładna toje ž paŭtaryŭ praz 100 hadoŭ i biełaruski siłavik.
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»
Ale ž klikbejt sa zhadkaj Hitlera pieramoh. Što ž, małaja cahlinka da taho, kab RB była dalej BSSR, a biełarusy nie bačyli ničoha drennaha ŭ savieckaj i nieasavieckaj sistemie.
Mierkavańnie kamientatara moža nie supadać ź mierkavańniem redaktara.