Za čatyry kiłamietry na paŭdniovy zachad ad Minskaj kalcavoj, pamiž vioskami Stročycy i Aziarco, znachodzicca Biełaruski dziaržaŭny muziej narodnaj architektury i pobytu. Voś tolki muziej hety niezvyčajny: na vializnaj terytoryi (151 ha) pad adkrytym niebam adnoŭlena «žyćcio» biełarusaŭ kanca XIX — pačatku XX stahodździa.
Terytoryja muzieja dzielicca na try siektary, jakija adlustroŭvajuć asnoŭnyja histaryčnyja rehijony Biełarusi: centralnuju Biełaruś, Paazierje i Padniaproŭje. Na toje, kab usio abyści, spatrebicca niekalki hadzin, tamu płanujcie na naviedvańnie ceły dzień.
Nie prosta staryja pabudovy
Muziej byŭ zasnavany ŭ 1976 hodzie, a adkryty dla naviedvańnia ŭ 1985 hodzie. Jon adnosicca da typu muziejaŭ «pad adkrytym niebam». Ich jašče nazyvajuć skansenami: muziei takoha typu — heta adna z formaŭ zachavańnia pomnikaŭ historyi i kultury ŭ blizkim da naturalnaha asiarodździa.
Traplajučy na terytoryju muzieja, jak byccam pieranosišsia na stahodździe nazad. Sielskaja vulica z draŭlanymi damami, u akiencach jakich stajać vazony z hierańniu, z płotam z hlinianymi čyhunami i kvitniejučymi viarhiniami.
Pobač haspadarčyja pabudovy z sałamianymi strechami — pavieć, stajnia, chleŭ, adryna i inš., jakija raniej byli praktyčna ŭ luboj vioscy. Darečy, usie jany sapraŭdnyja: ich demantavali i pieravieźli siudy z roznych rajonaŭ Biełarusi.
Jość niekalki młynoŭ, hramadski śviran pačatku XIX stahodździa, škoła 1932 hoda pabudovy sa staranna prapracavanym interjeram.
Jość draŭlany chram XVIII stahodździa, pryviezieny ź vioski Łohnavičy Kleckaha rajona.
Praktyčna ŭsie budynki adčynienyja dla naviedvalnikaŭ. Zaziraješ unutr — i bačyš, jak žyli našy prodki: na čym spali, z čaho jeli i pili, dzie hatavali ježu. Sielski pobyt i interjer adnoŭleny va ŭsioj paŭnacie.
A ŭ sielhaspabudovach možna ŭbačyć i dakranucca da bočak, stup, masłabojek, draŭlanych kołaŭ, baron i inšych patrebnych u haspadarcy pradmietaŭ.
Ahułam tut naličvajecca bolš za 22 tysiačy ekspanataŭ. Niekatoryja ź ich — tyja, što byli adnoŭlenyja restaŭratarami (da prykładu, syr abo kaŭbasa na stale), — vyhladajuć nastolki praŭdapadobna, što navat chočacca pakaštavać ich.
Jość tut i miascovyja «žychary»: kociki, kozački, koni.
Admysłovuju atmaśfieru nadajuć hetamu miescu i vietranyja młyny. Kažuć, što jany pracujuć, ale ŭklučajuć ich tolki padčas roznych narodnych hulańniaŭ, pryśviečanych narodnym abradam.
Takim čynam, u muziei budzie cikava i darosłym, i dzieciam. Tolki parada: abuvajcie adrazu ci zachapicie z saboj zručny abutak, bo chadzić pryjdziecca šmat.
Pasprabavać mačanku abo źbicień
Jość u vioscy i karčma siaredziny XIX stahodździa. Jaje pryvieźli ź vioski Chvojeva Niaśvižskaha rajona. Aŭtentyčnaja pabudova, jakaja źjaŭlajecca pomnikam-ekspanatam, i siońnia vykarystoŭvajecca pa pryznačeńni: tut arhanizavana ŭstanova hramadskaha charčavańnia, dzie naviedvalnikam prapanujuć tradycyjnuju biełaruskuju kuchniu i napoi.
A paśla prahułki pa vioscy dy na śviežym pavietry nie zajści ŭ karčmu prosta niemahčyma.
U mieniu jość mačanka, draniki, źbicień, babka. Naviedvalniki mohuć pakaštavać taksama «panskuju viačeru» (25 rub.) i «sialanskuju zakusku» (19 rub.) abo prosta zamović kavu / traviany čaj ź jabłyčnym pirahom.
A možna prychapić ssabojku i pierakusić u adnoj z altanak, raźmieščanych na terytoryi muzieja, abo zładzić piknik na łuzie.
Kolki kaštuje?
Muziej pracuje z krasavika pa kastryčnik z 11:00 da 19:00, ź listapada pa sakavik — z 10:00 da 17:00. Vychadnyja — paniadziełak i aŭtorak. Uvachodny bilet dla darosłaha kaštuje 8 rub. 50 kap., dla školnikaŭ, studentaŭ, navučencaŭ — 4 rub. 50 kap. Možna zamović ekskursiju, a taksama katańnie na koniach.
Dajechać da muzieja možna ź Minska na taksi (kala 10 rubloŭ) abo na hramadskim transparcie: aŭtobusam №150, 170S ad stancyi mietro «Malinaŭka» (prykładna 40 chvilin u darozie), — abo maršrutkaj 1277 da prypynku «Pavarot da muzieja».
A voś kaardynaty dla pajezdki na aŭtamabili:
53.8325762823279, 27.373294741355934.
Čytajcie taksama:
Architekturnyja tvory aŭtara bieła-čyrvonaha-biełaha ściaha pryznanyja Suśvietnaj spadčynaj JUNIESKA
Muziej u Vietcy źbiraje srodki na ŭnikalny ekspanat XVIII stahodździa
