«A kali niechta dumaje, što ja pamirać sabraŭsia — supakojciesia. Heta nie bolš, čym advolnyja razvahi ŭ miesiendžarach i telehram-kanałach. Jaki tam u mianie — adenavirus ci što tam było?» — hrozna zapytaŭsia Łukašenka.
Kiraŭnica Respublikanskaha miedycynskaha centra Kiraŭnictva spraŭ Łukašenki Iryna Abielskaja z šyrokaj uśmieškaj na tvary paćvierdziła, što tak, u jaho byŭ adenavirus.
Paśla taho Łukašenka raskazaŭ, što, maŭlaŭ, uvohule hetaja chvaroba lečycca za try dni, ale jamu z-za napružanaha hrafiku nie było kali lačycca: treba było to ŭ Maskvu, to ŭ «Leninhrad», to na subotnik, to ŭ Hrodna Karanik «papior ty mianie na płošču, abdymalisia tam z taboj z hetymi dziaŭčatkami», to ŭ Homiel na naradu. Voś i nakapiłasia.
Ale ŭvohule, Łukašenka pamirać, pa jahonych słovach, nie źbirajecca, i «mučycca vy sa mnoj budziecie doŭha».
Adenavirusnaja infiekcyja, jakuju Łukašenka ŭ parazumieńni z Abielskaj abviaściŭ pryčynaj svajho praciahłaha chvaravitaha stanu — patałahičny praces, jaki ŭźnikaje na fonie traplańnia ŭ arhanizm čałavieka adenavirusa (Adenoviridae). Hetaje zachvorvańnie supravadžajecca paražeńniem orhanaŭ dychańnia, vačej, straŭnikava-kišačnaha traktu i limfatyčnaj sistemy.
Simptomy adenavirusnaj infiekcyi padobnyja da hrypu. Ale jość i adroźnieńnie — chvoryja skardziacca na reź i adčuvańnie inšarodnaha cieła ŭ vačach.
Samo pa sabie hetaje zachvorvańnie nie nadta niebiaśpiečnaje, kali arhanizm nie vielmi asłableny, i vylečvajecca. Ale ciažka skazać, ci aficyjnaja viersija adpaviadaje praŭdzie.
