«Treba mieć na ŭvazie, što vorah macniejšy za nas. My nie možam tut dziejničać takim čynam, što kožny sam za siabie. Tamu patrebna mabilizacyja. Jana pavinna była prajści nie tolki adna ŭ pačatku vosieni, pavinna była prajści jašče adna. U nas jość prablemy z asabovym składam, bo chłopcy atrymlivajuć ranieńni, našych bajcoŭ zabivajuć», — skazaŭ Rahozin.
Ź jahonych słoŭ, rasijskaja armija praciahvaje nieści straty, navat kali bajavyja dziejańni znachodziacca na paŭzie, — heta adbyvajecca praz artyleryjskija abstreły. «Ich treba papaŭniać. < … > Daviadziecca kožnamu mužčynu ŭ našaj krainie adkazać na hetaje pytańnie: dzie ty byŭ, kali našaj krainie było ciažka», — padkreśliŭ Rahozin.
Jon ličyć, što paźbiehnuć druhoj chvali mabilizacyi možna tolki pry ŭmovie masavaha napłyvu achvotnych adpravicca na vajnu pa kantrakcie. Adnak ciapier nabor dobraachvotnikaŭ adbyvajecca nie zanadta chutka i efiektyŭna, niahledziačy na toje, što jość «kałasalny rezierv» z aficeraŭ i vajskoŭcaŭ, jakija słužyli ŭ armii Rasii, adznačyŭ Rahozin. Na jaho dumku, takija ludzi pavinny być «samymi matyvavanymi» i «nie spakušacca rublom i inšymi piernikami».
Nahadajem, što pieršaja chvala mabilizacyi ŭ Rasii pačałasia 22 vieraśnia i praciahvałasia niekalki tydniaŭ. Jana spryčyniłasia da masavaha adtoku mužčynskaha nasielnictva z krainy.
