U haražy Alaksandra nie pachnie aŭtakaśmietykaj i vanilnymi aramatyzatarami, jakija lubiać čaplać u sałonie mnohija aŭtamabilisty. Fota Iryny Damarackaj
U aŭtamajstra — svoj hierb
«Kruču žaleza ź dziacinstva. Spačatku heta byli vieliki samapalnyja i navat deltapłan, na jakim ja ad ziamli adarvaŭsia», — uspaminaje Alaksandr.
Alaksandr Viktarovič žyvie ŭ paleskim rajcentry Hancavičy ŭ domie, jaki pabudavaŭ svaimi rukami. Jaho siadziba prykmietnaja z darohi tym, što ŭpryhožanaja mietaličnymi detalami.
Na ŭvachodzie ŭ bramku visić hierb z nadpisam «V custom», što ŭ pierakładzie z anhlijskaj možna razumieć, jak «V-tradycyja». Niekatoryja minaki fotkajucca z familnym znakam majstra pa žalezie.
Na viežcy doma ŭzvyšajecca mietaličny fluhier, a pa ścianie «paŭzuć» vieličeznyja blašanyja kazurki. Bahoŭka i žuk-nasaroh vykonvajuć funkcyju ahałoŭka na vientylacyjnych trubach.
Fota Iryny Damarackaj
Padobnyja fihury ź blachi majstar raniej stvaraŭ na zamovu. Dziela hetaha jon navat adkryvaŭ IP, a paźniej zarehistravaŭsia ramieśnikam. Ale ciapier zachapleńnie kastamajzinham adpačyvaje. Majstar kaža, što dekor pakul nie zapatrabavany. Kali i źviartajucca znajomyja pa dapamohu, to nie dziela dekoru, a kab załatać dzirku ŭ praržaviełym mietale.
Tamu ŭ volny ad dobraŭparadkavańnia doma čas, majstar źnikaje ŭ haražy.
Pieratvareńnie inžyniera ŭ aŭtamajstra
Tak, haraž bolš padobny da majsterni, dzie Alaksandr prapisaŭsia paśla sychodu z pracy na Hancavickim KPD. Na kambinacie panelnaha domabudavańnia jon prapracavaŭ mienš za hod načalnikam armaturnaha cecha.
«U adzin cudoŭny dzień ja straciŭ pracu, nastupiŭ sabie na horła i skazaŭ sabie, što nie pajdu šukać novuju pracu, a budu zajmacca tym, čym ja ŭsio žyćcio chacieŭ. I ni pra što nie škaduju», — kaža Alaksandr Viktarovič.
Da taho času ŭ Alaksandra była nie tolki ŭniviersiteckaja adukacyja, ale i dośvied pracy ŭ Rasii, a taksama na budoŭlach u Minsku. Ale siamja i budaŭnictva ŭłasnaha doma abaviazali ŭstrymacca ad praciahłych pajezdak.
Za niekalki hadoŭ budaŭnictva doma haraž staŭ miescam pierazahruzki i adzinoty z ulubionym žalezam.
Siarod pieršych aŭto, na jakich Alaksandr vučyŭsia rekanstrukcyi, byli «Žyhuli» dziaviataj madeli biełaha koleru biez numara kuzava ź nieviadomym hodam vypusku.
«Ja tady palez jaje rabić, jašče ničoha tołkam nie razumiejučy ŭ hetym. Mnohija pačynajuć treniravacca na svaich aŭtamabilach, a ŭ mianie nachabstva chapiła ŭziacca za čužuju mašynu. Svaju ja ramantavaŭ dzieści na čaćviorty hod», — uspaminaje Alaksandr.
Kab zrazumieć, jak rabić, majstar palez u Youtube, dzie było ŭbačana bieźlič usialakaj infarmacyi. Adrazu hladzieŭ roliki na ruskaj movie. Pastupova pieraklučyŭsia na amierykancaŭ i pahłybiŭsia bolš u hetuju spravu, choć i pryjšłosia padciahnuć anhlijskuju movu.
Ciapier Alaksandr hladzić roliki na Youtube chutčej jak ekśpiert. Kaža, što važnaja nie tolki technałohija, ale i instrumient. Kali jon budavaŭ pieršy viełamabil, u rasparadžeńni byli tolki dryla, śvierdzieł «na vosiem» i nažoŭka pa mietale.
Staraja trochdviodziernaja «Mazda» — jak ulubiony kanstruktar. Da jaje majstar datykajecca kožny raz dla natchnieńnia. Fota Iryny Damarackaj
Na dumku majstra, tady hałoŭnaje było žadańnie. Jamu vielmi chaciełasia pracavać z žalezam i jon damohsia, što chobi stała asnoŭnym zaniatkam.
«Chtości paet, chtości lubić korpacca ŭ harodzie, ale bolš času jany traciać na inšuju pracu. Tak, jany zarobiać hrošaj, ale žyćcio projdzie i nie budzie adčuvańnia radaści.
Mnie taksama było składana siabie łamać, ale ja zmoh siabie pierabudavać tak, što ŭvieś čas pryśviaciŭ lubimamu zaniatku, a haraž staŭ maim miescam pracy», — kaža Alaksandr.
Nie haraž, a majsternia
U haražy Alaksandra nie pachnie aŭtakaśmietykaj i vanilnymi aramatyzatarami, jakija lubiać čaplać u sałon mnohija aŭtamabilisty. Ścieny prasiaknutyja pacham alivy, a instrumient i blacha lažać napahatovie dla zaviaršeńnia ramontu čyrvonaj łajby 1995 hoda.
Staraja trochviodziernaja «Mazda» — jak ulubiony kanstruktar. Da jaje majstar datykajecca kožny raz dla natchnieńnia. Spačatku dumaŭ: pryjdziecca trochi ŭkłaścisia — i «tačka» pajedzie. Ale pry razborcy kuzava vylezła stolki prablem, što jana ŭžo try hady staić paŭrazabranaja. Majstar madyfikuje kuzaŭ, i na vychadzie aŭto budzie šyrejšym na 6-7 santymietraŭ.
Dla abnaŭleńnia aŭto Alaksandr vyhinaje kryły. Fota Iryny Damarackaj
Dla abnaŭleńnia jon vyhinaje kryły. Kaža, što jašče paru hadoŭ — i jana dakładna «palacić».
«Heta zaniatak dla dušy i majho samavyjaŭleńnia.
Inšy b źlapiŭ, kab aŭtamabil chutčej pajechaŭ. A ja rablu, kab było mocna i pryhoža.
«Maje» aŭtamabili mohuć jeździć jašče dziasiatki hadoŭ, niahledziačy na svoj šanoŭny viek. Moža, ja jaje pradam, a moža, pakinu sabie i budu pierafarboŭvać štohod u koler nastroju», — zapeŭnivaje Alaksandr.
U płanach u Alaksandra nie tolki vypusk na aŭtatrasu čyrvonaj «Mazdy», ale jašče i abnaŭleńnie haraža, a taksama azdableńnie fasada doma.
Majstar padzialiŭsia, što płanuje zmantavać na domie soniečny hadzińnik u formie matylka. Zastałosia tolki raźličyć i ŭvasobić heta ŭ žyćcio.
Čytajcie taksama:
Žychar Vilejki svaimi rukami sabraŭ usiudychod, jaho nazvali «Biehiemotam»
Palašuk stvaryŭ svaimi rukami ŭsiudychod i haniaje na im u jahady
