Ludzi starejšaha ŭzrostu raskazvajuć, što raniej na Dźvinie lod zamiarzaŭ da mietra taŭščynioj, a padčas pavodki kryhachod zrazaŭ usie kusty na bierahavoj linii. Vykinutyja na bierah kryhi, pa ŭspaminach žycharoŭ, raka abaviazkova zabirała: viartałasia za imi padčas paŭtornaha ŭzdymu vady, kali vyzvalalisia ad lodu aziory.
A całkam ź bierahoŭ, jak kažuć staražyły, Dźvina vychodziła tolki adzin raz. Heta paćviardžajuć i hidramietearałahičnyja nazirańni. Maksimalny ŭzdym vady pa hidrapoście Połack byŭ zafiksavany ŭ 1956 hodzie na ŭzroŭni 1318 sm.
Što da hetaha hoda, to pik pavodki, jak rastłumačyła kiraŭnica hrupy hidrałohii HS «Połack» Taćciana Vaščanka, jašče nie nastupiŭ, vada praciahvaje prybyvać. Intensiŭnaść padjomu nižejšaja padčas pachaładańnia i vyšejšaja ŭ dni paciapleńnia, vypadzieńnia apadkaŭ. Kali b častka śniehu nie rastała pry anamalnym pavyšeńni tempieratury pavietra ŭ studzieni, siońnia raźliŭ raki byŭ by jašče bolš maštabnym.
U Viciebsku miž tym za apošnija sutki vada prybyła na 22 sm, a jašče vyšej pa ciačeńni — na 40 sm.
