Fota: Stuart Brown
Aŭtaram ułovu staŭ 28-hadovy Ściuart Braŭn z hrafstva Daŭn. Mužčyna nie adrazu pavieryŭ, što jamu ŭśmichnułasia takaja ŭdača.
Choć za prodaž takoha amara možna atrymać značnuju sumu, brytaniec vypuściŭ jaho ŭ vadu la ŭźbiarežža Biełfasta.
«Jon znoŭ u zalivie. Spadziajusia, što kali jaho chtości złović, to taksama vypuścić», — napisaŭ u sacsietkach Braŭn, apublikavaŭšy fota redkaha ŭłovu.
Braŭn kaža, što bačyć takoha amara ŭpieršyniu.
«Inšyja rybaki, ź jakimi ja razmaŭlaŭ, jakija našmat starejšyja za mianie, taksama nikoli takoha nie bačyli, — dadaŭ jon. — Heta dla ŭsich stała niečakanaściu. Nikoli nie viedaješ, što ciabie čakaje».
Bolšaść amaraŭ (jany ž łobstary) — ciomna-karyčnievaha koleru, ale mohuć mieć inšyja niezvyčajnyja adcieńni, u pryvatnaści, aranžavy, čyrvony i žoŭty.
Zvonku sini łobstar ničym nie adroźnivajecca ad zvyčajnaha. Pa budovie jon padobny da račnoha raka, ale pieraŭzychodzić jaho pa pamierach.
Navukoŭcy kažuć, što niezvyčajny koler źviazany z hienietykaj. Z-za taho, što białok, jaki adkazvaje za afarboŭku ekzaškileta, vypracoŭvajecca ŭ lišku, naturalny koler łobstaraŭ nabyvaje siniavataje adcieńnie.
Siniaja afarboŭka dla hetych členistanohich vielmi redkaja i sustrakajecca prykładna ŭ adnoj asobiny na dva miljony.
Tamu rybaki mocna radujucca, kali taki sustrakajecca padčas łoŭli ryby, tamu što pradać jaho možna vielmi doraha.
zaraz peŭna ž budzie sustrakacca čaściej. ̷t̷y̷s̷ia̷č̷a̷ ̷č̷a̷r̷c̷ie̷j̷ ̷i̷ ̷ia̷k̷a̷r̷ ̷n̷ie̷k̷a̷m̷u̷ ̷ŭ̷ ̷ž̷.̷.̷.̷
nažarucca marskija tvary płastyku i nie tolki, što skidvaje čałaviectva ŭ vodny basiejn, dyk rybaki pabačać šče j nie taki "cud"