Pa słovach pałkoŭnika Škodzina, tyktokieram jon staŭ, «kab naładzić kamunikacyju z pryzyŭnikami». Siońnia na jaho kanał padpisana bolš jak paŭmiljona čałaviek, i vajenkam z zadavalnieńniem raskazvaje dziaržaŭnym miedyja pra svaju «tvorčuju kuchniu».
Ale ž nidzie nie paviedamlaje pra choć jakija sproby statystyčnaha analizu — nakolki videaroliki ź jahonym udziełam nasamreč upłyvajuć na rašeńnie maładych chłopcaŭ słužyć u vojsku i ci varta ličyć surjoznym dasiahnieńniem u vychavańni maładoha pakaleńnia kamientary kštałtu «zabieritie požałusta škoła nadojeła» (arfahrafija i punktuacyja jak u aryhinale).
U tyktoku Rusłan Škodzin zarehistravaŭsia ŭ 2021-m hodzie. Tady ŭ jaho była ideja ŭpłyvać na moładź praz usie sacyjalnyja sietki i miesiendžary i rabić heta «pa-surjoznamu» — zdymać roliki pra sałdacki pobyt; raspaviadać pra zakanadaŭčuju bazu, što datyčyć słužby ŭ vojsku; publikavać doŭhija teksty, jakija buduć rychtavać kiraŭniki adpaviednych adździełaŭ. Ale płany transfarmavalisia paśla taho, jak vajenkam u tyktoku «prosta pakruciŭ hałavoj — i videa adrazu nabrała 600 tysiač prahladaŭ».
Ciapier jon štodnia stvaraje «humarystyčny kantent» pavodle ŭłasnaha razumieńnia: zdymaje svaje reakcyi na čužyja videaroliki i mantažuje ŭsio heta razam na dźvie pałovy ekrana. U levaj, da prykładu, pakazany chłopiec z doŭhimi vałasami, a sprava vajenkam kamientuje jahony źniešni vyhlad: «Nie, tak nie pojdzie!» Kali ž źleva źjaŭlajecca toj samy chłopiec z karotkaj stryžkaj, Škodzin heta ŭchvalaje: «Voś, zusim inšaja sprava».
Uvohule ž źmiest bolšaści videarolikaŭ z udziełam Rusłana Škodzina zvodzicca da sientencyi «ŭ vojsku ź ciabie zrobiać čałavieka», pryčym vajenkam nie saromiejecca vyśmiejvać fizičnyja niedachopy, seksualnuju aryjentacyju, manieru apranacca ci zvyčki bavić volny čas «patencyjnaha pryzyŭnika».
Kali ž u hledačoŭ źjaŭlajucca kankretnyja pytańni adnosna vajskovaj słužby, to z tyktoka ich pieranakiroŭvajuć u instahram: tam Škodzin daje adkazy ŭžo biez «sałdackaha humaru». I padpisčykaŭ hetaja staronka maje značna mienš — krychu bolš za 3,5 tysiačy.
Dziejnaść vajenkama Rusłana Škodzina ŭ spravie ŭpłyvu na padletkaŭ nie abmiažoŭvajecca internetam. Mienavita pa jahonaj inicyjatyvie ŭ vobłaści stvarajucca centry dapryzyŭnaj padrychtoŭki, u funkcyi jakich uvachodzić navučańnie asnovam vajskovaj spravy i patryjatyčnaje vychavańnie ŭ farmacie sustreč ź vieteranami, uskładańnia kvietak da pomnikaŭ i h. d. Pryčym Viciebščyna stała lidaram pa stvareńni takich centraŭ u miascovych škołach.
Padobna, što dla Škodzina pamknieńnie da słužby ŭ vojsku źjaŭlacca naturalnym, bo sam jon — patomny vajskoviec. Naradziŭsia ŭ Viciebsku, skončyŭ Minskaje vyšejšaje vajskovaje kamandnaje vučylišča, na roznych pasadach piatnaccać hadoŭ słužyŭ u 103-j asobnaj hvardziejskaj pavietrana-desantnaj bryhadzie. U 2009 hodzie byŭ pieraviedzieny ŭ abłasny vajskovy kamisaryjat na pasadu namieśnika načalnika adździeła terytaryjalnaj abarony. Praz hod staŭ namieśnikam vajskovaha kamisara — načalnikam adździeła terytaryjalnaj abarony. A ŭ 2016-m zaniaŭ pasadu vajskovaha kamisara Viciebskaj vobłaści.
Jon ličyć, što ŭ Biełarusi nieabchodna pavyšać prestyž vajskovaj słužby, i imkniecca spryjać hetamu roznymi sposabami, u tym liku vykarystoŭvajučy cikavaść padletkaŭ da internetu. Vystupaje jon i z bolš «darosłymi» prapanovami: da prykładu, strymlivać karjerny rost u dziaržaŭnych strukturach tych supracoŭnikaŭ, chto nie słužyŭ u vojsku (tych, «chto niezakonnym čynam paźbieh słužby», — tak farmuluje svaju prapanovu viciebski vajenkam, ale nie nazyvaje kankretnych proźviščaŭ).
